SUSAN SMIT (48) is schrijfster. Haar meest recente boek is De wijsheid van de heks.
‘Spiritualiteit is voor mij ook: níét mijn carrière of eventuele successen in de buitenwereld bovenaan stellen, maar mijn ontwikkeling als mens, en als mens tussen de mensen en tussen de dieren op deze wereld.‘
“De onzichtbare wereld neem ik net zo serieus als de zichtbare. Dromen, ingevingen als ik mediteer, andere ervaringen die ik niet rationeel kan duiden – ze wegen voor mij net zo zwaar als wat de meeste mensen de realiteit noemen. Voor mij bestaat de wereld uit allerlei lagen van realiteit die op elkaar inspelen. Aan de tastbare realiteit gaat een niveau vooraf: iets met een ijlere energie, een soort laag van ideeën, informatie en mogelijkheden. Als die zich uiteindelijk manifesteert, dus stoffelijk wordt, belanden we in een nieuwe fase. Voor mij zijn beide fasen even belangrijk.
Op het moment dat ik de onzichtbare wereld niet serieus neem, wat ik ook lang niet heb gedaan, denk ik na verloop van tijd altijd: ik wíst al dat dit niet goed zou aflopen. Maar er is in onze cultuur, waarin dat zesde zintuig en alles wat voorbijgaat aan het logisch brein een ondergeschoven kindje is, veel trial and error nodig om echt te durven vertrouwen op die onzichtbare realiteit.
Spiritualiteit is voor mij ook: níét mijn carrière of eventuele successen in de buitenwereld bovenaan stellen, maar mijn ontwikkeling als mens, en als mens tussen de mensen en tussen de dieren op deze wereld. Het gaat er mij in het leven om hoe ik tot inzichten kom, en hoezeer die invloed hebben op of ik een goed mens ben. Dat is uiteindelijk toch het doel. Ik kijk naar binnen bij mezelf, maar óók naar de medemens en alle levende wezens om me heen.
Goed verhaal?
Dit en meer journalistieke verhalen lees je in HUMAN INC, het tijdschrift van het Humanistisch Verbond.
‘Mijn spiritualiteit is ten diepste activistisch: ik wil opkomen voor alles wat vernietigd en onderdrukt wordt.‘
Ik verbind me met een stroming binnen de hekserij die reclaiming heet. Het is een soort ecofeminisme waarin vrouwelijke waarden en de gelijkheid van man en vrouw centraal staan. Reclaiming heeft drie belangrijke pijlers: immanentie – de goddelijke vonk in alles wat leeft –, interconnectie – alles is met alles verbonden – en gemeenschapszin. De belangrijkste focus is dus niet individuele verlichting of bevrijding, maar de transformatie die volgt uit het behalen van gemeenschappelijke doelen.
En het gaat niet alleen om de mensen, maar ook om de dieren, de planten, de lucht, het water – het hele energiesysteem dat ons steunt en omringt. We hebben heel lang geloofd dat alles wat leeft een soort piramide vormt, met de mens bovenaan. Maar het leven is een cirkel, alles heeft met alles te maken. Je wil dat geen enkele groep of soort in de cirkel onderdrukt wordt, want we zijn onderling verbonden, en afhankelijk van elkaar. Als het niet goed is voor jou, is het ook niet goed voor mij. Daarom is mijn spiritualiteit ten diepste activistisch: ik wil opkomen voor alles wat vernietigd en onderdrukt wordt.”
