Centraal in het onderwijs en onderzoek staat de mens als belichaamd, vaardig, ervarend en gesitueerd individu (op een concrete plek en in een sociaal-materiële praktijk). De diversiteit aan verworven vaardigheden die verschillende mensen belichamen is cruciaal omdat verschillende mensen daarmee kunnen aangrijpen op verschillende affordances. Affordances zijn de handelingsmogelijkheden die de omgeving, inclusief technologie, ons biedt.
- Humane computationele modellen van het anticiperende brein. Dit betreft o.a. op kritische reflectie op het werk van Karl Friston omdat hij niet alleen één van de meest invloedrijke neurowetenschappers van het moment is, maar ook omdat zijn theorie van “active inference” steeds invloedrijker wordt in de wereld van AI.
- Optimalisatie van high-tech Deep Brain Stimulation (DBS) in het complexe systeem ‘brein-lichaam-landschap van affordances’. Dit onderzoek biedt de kans om te laten zien dat zelfs een hightech interventie als DBS niet goed kan werken als er geen aandacht wordt besteed aan de doorleefde ervaring van het individu, de materiele omgeving, en de gemeenschap van mensen die betrokken is bij het (op maat) optimaliseren van de DBS-instellingen voor de betreffende persoon. DBS is mensenwerk
- Beeldende kunst en architectuur als manier om mogelijkheden voor menswaardig samenleven concreet vorm te geven, met name als vertaling van filosofische en wetenschappelijk inzichten naar kunstwerken en architectonische ontwerpen die verbeeldingskracht gebruiken bij pogingen om een gewenste transformatie van bestaande praktijken in gang te zetten.
Het denken over het individu als gesitueerd in een landschap van affordances opent allerlei nieuwe perspectieven, die relevant zijn voor het onderzoekend humanisme en voor actuele thema’s zoals de transitie die het coronavirus oplegde, het omgaan met ingrijpende verandering en verlies, maar ook de relatie tussen mensen, anderen dieren en de ecologische niche.