Marc Davidson (1966) studeerde natuurkunde en wijsbegeerte aan de Universiteit van Amsterdam en promoveerde aan dezelfde universiteit in beide vakgebieden in respectievelijk 1994 en 2009. Onder begeleiding van Socrates-hoogleraar prof. dr. Wouter Achterberg schreef hij zijn afstudeerscriptie in de milieufilosofie over het recht op milieugebruiksruimte als grondslag van een basisinkomen. Bij Socrates-hoogleraar prof. dr. Govert den Hartogh promoveerde hij op het proefschrift ‘Arguing about climate change; judging the handling of climate risk to future generations by comparison to the general standards of conduct in the case of risk to contemporaries’. In de periodes 1994-2003 en 2007-2011 werkte Marc Davidson als senioronderzoeker op de afdeling Economie van het onderzoeksbureau voor milieubeleidsadvies CE Delft. Tussen 1999 en 2001 was hij één dag in de week senioronderzoeker bij het Ethiek Instituut van de Universiteit Utrecht. Thans is hij VIDI-onderzoeker aan het Institute for Biodiversity and Ecosystem Dynamics (IBED) van de Universiteit van Amsterdam. Daarnaast is hij docent aan het Instituut voor Interdisciplinaire Studies (ISS) van deze universiteit.
Het onderzoeksgebied van Marc Davidson ligt op het grensvlak van ethiek, economie en ecologie. Tijdens zijn NWO-onderzoek tussen 2003 en 2007 concentreerde hij zich op het vraagstuk van intergenerationele rechtvaardigheid. In verschillende publicaties heeft Marc Davidson parallellen getrokken tussen de wijze waarop economen omgaan met klimaatrisico’s voor toekomstige generaties en hoe in het recht wordt omgegaan met risico’s voor de huidige generaties. In een artikel in Climatic Change trekt hij parallellen tussen de argumenten voor het behoud van de slavernij die in vroeger tijden werden ingezet in debatten in de Amerikaanse senaat en de argumenten die tegenwoordig tegen klimaatbeleid worden ingezet.
In het huidige VIDI-onderzoek richt Marc Davidson zich op het vraagstuk van intra-generationele rechtvaardigheid. Hoewel er al veel onderzoek is verricht naar een rechtvaardige internationale verdeling van verantwoordelijkheden om de risico’s van klimaatverandering te verminderen, is er nog nauwelijks onderzoek verricht naar de internationale verdeling van verantwoordelijkheden met betrekking tot het behoud van de mondiale biodiversiteit en ecosysteemdiensten. Kort gezegd: dient Nederland Brazilië te betalen voor het behoud van het Amazonegebied via zogenoemde Payments for Ecosystem Services of dient Brazilië juist Nederland te betalen voor eventueel verlies volgens het zogenoemde Polluter Pays Principle ?
Binnen de leeropdracht van de Socrates-leerstoel zal Marc Davidson zich vooral richten op het belang van zelftranscendente waarden voor een duurzame ontwikkeling. Het gaat hierbij niet om verwijzing naar een bovennatuurlijke werkelijkheid, maar eenvoudigweg om waarden die alleen door meerdere generaties kunnen worden gerealiseerd en daarmee het individu overstijgen, zoals de waarde van tradities, instituties, wetenschap en het voortbestaan van familielijnen. De afgelopen decennia is het belang van een duurzame ontwikkeling vooral beargumenteerd vanuit onze plichten jegens toekomstige generaties. Gezien verschillende theoretische en praktische problemen met dergelijke plichten zal een duurzame ontwikkeling waarschijnlijk een bredere waardering van zelftranscendente waarden vragen. De eigen identiteit verbonden zien met toekomstige generaties en de idee van waarden die het individu overstijgen, staan echter op gespannen voet met het moderne individualisme waarin niet zozeer de mens als zodanig de maat aller dingen is als wel de individuele mens. Individualisme waarin de hoogste waarden worden gegeven door autonomie, zelfbeschikkingsrecht, individuele ontplooiing en individuele behoeftebevrediging. De centrale vraag is, in hoeverre een focus op zelftranscendente waarden congruent is met het humanisme, dan wel wringt.
Tel. 020 – 5257379
e-mail
Enkele publicaties:
(2015). Climate change and the ethics of discounting. Wiley Interdisciplinary Reviews. Climate Change, 6 (4), 401-412
(2014). Rights to ecosystem services. Environmental Values 23 (4), 465-483.
(2013). On the relation between ecosystem services, intrinsic value, existence value and economic valuation. Ecological Economics, 95, 171-177.
(2013). Waarom is Groen Links? Krisis, 2013 (2), 39-42.
(2012). Distributive justice in the international regulation of global ecosystem services. Global Environmental Change 22 [4], 852-861.
(2012). Intergenerational Justice: How Reasonable Man Discounts Climate Damage. Sustainability 4 [1], 106-122.
(2008). Wrongful harm to future generations: the case of climate change. Environmental Values 17 [4], 471-488.
(2008). Parallels in reactionary argumentation in US congressional debates on the abolition of slavery and the Kyoto Protocol. Climatic Change 86 [1-2], 67-82.
(2002). Zorg voor toekomstige generaties en zingeving. In: G. Keijzers en R. Jeurissen (eds), Duurzaam Ondernemen, Toekomstethiek in dialoog, Kluwer, Alphen aan den Rijn. 47-59.
(1998). In debat met de toekomst; een fictieve rechtszaak. CE Delft.