Charlotte Bouwman (27) is journalist. Begin dit jaar voerde zij actie tegen de lange wachtlijsten voor patiënten in de geestelijke gezondheidszorg.
“Het is niet zo dat er meerdere mensen in mijn hoofd wonen, maar soms hoor ik mezelf wel dingen zeggen waar ik niet achter sta. Of heb ik gedachten die als niet van mij voelen. Dat komt door de dissociatieve stoornis die ik heb. Simpel gezegd: als je een trauma meemaakt in de fase waarin je je persoonlijkheid ontwikkelt, wordt dat proces verstoord en ontwikkel je meerdere persoonlijkheden. Eerlijk gezegd weet ik nog niet hoe het bij mij zit: is het er één, zijn het er twee, drie of nog meer? Ik weet alleen dat er soms iets in mij opkomt dat mij kapot wil maken.
Gelukkig besef ik dat ik méér ben dan alleen mijn ziekte en de activiste die ik daardoor noodgedwongen ben geworden. Ik ben ook journalist en ik ben goed in mijn vak. Aan dat deel van mijn identiteit houd ik me vast: ik ben misschien wel ziek, maar dat is niet helemaal wie ik ben en ik vind het oneerlijk dat ik in de maatschappij soms alleen daartoe word gereduceerd. Vorig jaar zou ik eindelijk aan de behandeling van mijn stoornis beginnen, maar stopte de instelling en moest ik opnieuw op een wachtlijst. Toen werd ik heel suïcidaal. In die tijd heb ik mijn actie tegen de wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg bedacht. Door de kwaliteiten die ik buiten het ziek zijn heb weten in te zetten – als journalist ben je altijd bezig met aandacht voor iets te vragen – lag ik niet meer alleen de hele dag bewegingloos in bed. Het was goed voor mij om de regie in eigen hand te nemen. Ik heb nu al een jaar geen zelfmoordpoging meer gedaan en als ik de neiging voel opkomen, kan ik om hulp vragen. Maar ik heb wel nog iedere dag suïcidale gedachten. Daar wil ik vanaf. Binnenkort begint na bijna drie jaar wachten eindelijk mijn behandeling. Dat vind ik fijn, maar ook spannend. Volgens mij is het doel van de behandeling dat al die persoonlijkheden in mijn hoofd tot één geheel worden gesmeed. Ik weet eigenlijk niet of ik dat wel wil. Het is een verdedigingsmechanisme, dat snap ik wel, maar het maakt me bijvoorbeeld ook tot een goede journalist omdat ik dingen van een afstand en vanuit verschillende perspectieven kan zien. Het probleem nu is alleen dat ik geen controle over die persoonlijkheden heb of ze afwijs als niet bij mij horend. Als ik ze beter zou kunnen accepteren en beheersen zou ik al goed geholpen zijn.”
Goed verhaal?
Dit en andere journalistieke verhalen vind je in ons magazine HUMAN INC.
Lees ook wie Maartje Duin en Peggy Bouva, Jacob Oeverbeek, Samira Rafaela en Alexander Noordijk zeggen over wie zij zijn.
Dit artikel komt uit HUMAN INC, het journalistieke tijdschrift van het Humanistisch Verbond
Meer lezen? Er zijn twee opties:
- Word lid, dan krijg je het magazine thuisgestuurd. Lid worden kan gemakkelijk en wel hier. Je draagt dan ook gelijk bij aan een sterker, hoognodig humanistische geluid in Nederland.
- Of neem een proefexemplaar. Maak nu gebruik van de aanbieding
