Caroline van Wilgen (61) uit de Randstad vindt dat artsen en verpleegkundigen weer moeten terugkeren naar hun kerntaak; met kennis en toewijding voor de zieke medemens zorgen. Ze schrijft in haar brief: “Je hoeft geen psychologie te hebben gestudeerd om te erkennen dat het huidige systeem niet aansluit op de behoeften van ouderen en zieken.”
“Ik bezoek elke week als vrijwilliger ouderen van tussen de 72 en 82 jaar oud. Ik zorg ervoor dat ze gezien en gehoord worden. Want de zorgverleners die ze over de vloer krijgen, hebben te veel haast. Gebogen hoofden, contact mijdend, achter de laptop. Vreemd is dat niet als je in tien minuten moet handelen en rapporteren. Die haast is niet te verwijten aan het zorgpersoneel. We zijn echter een verkeerde weg ingeslagen.”
Maffe angst
“Nederland en eigenlijk heel Europa is in de greep van een maffe angst. De angst voor het voortbestaan. Dat zorgt voor wantrouwen en regelzucht. Een zorgverzekeraar kan wel duizend regels bedenken, maar het werkt niet. Het geeft zorgverleners te weinig bewegingsvrijheid. Ik heb vrienden die hun prachtige artsenpraktijk hebben opgedoekt, omdat ze gek werden van de verstikkende regels. Ze geven de moed op, omdat ze niet genoeg konden bijdragen. Dat is kwalijk. Er is een wereld geschapen die mensen niet meer herkennen.”
Gouden Pact
“Ik ben blij dat het Humanistisch Verbond met het Gouden Pact een stem geeft aan dit onbehagen. Een stem vanuit de samenleving. Ik kan het er wel met mijn buurvrouw over hebben. Maar zo’n oude gedegen organisatie krijgt meer voor elkaar. Mijn grootmoeder was er al lid van.”
Dood, de grote vijand
“In het Westen doen we er alles aan om niet te sterven. Dood is de grote vijand. Met medicijnen die het leven in stand houden, maar niet genezen, worden levens gerekt. Direct bij binnenkomst in een hospice valt eindelijk die krampachtige strijd tegen de dood weg om plaats te maken voor een humane manier van sterven. Niet langer opgepept door pillen, maar levend met de werkelijkheid: dat alles eindig is en dus ook ons leven!”
Death cafés
“Ik ben niet bang voor de dood en heb al van jongsafaan een sterk besef dat alles tijdelijk is. Het kan ‘any minute’ gebeuren. Ik probeer de dood niet als vijand maar als gegeven te zien. In de VS heb je Death cafés waar mensen praten over hun angst voor de dood. Ik heb dat hier ook proberen op te zetten, maar er kwam niemand.”
Genieten
“Het woord ‘genieten’ kan ik niet meer horen. Een soort bezwering die zorgt voor bewustzijnsvernauwing. Er is een overwaardering van het materiële. De ratrace is vergroot. Je moet jong en actief zijn, erbij horen. Oud zijn wordt gekoppeld aan verval, verlies. Jongeren vergeten dat zij ook ooit zo oud zijn. Het ligt maar een paar meter voor je. Zie ouderen meer als medemens!”
Sterker
“Ik zou het nieuwe kabinet willen adviseren het zorgpersoneel hun autonomie terug te geven. Stop met die inperking en betutteling. Geef mensen de ruimte zich te ontplooien en denk niet te veel voor anderen. Tot twintig jaar geleden liep het ook. Toen kwam de huisarts nog thuis. Maar het is niet alleen een kwestie politieke keuzes. De sociale verbanden tussen mensen zouden ook sterker mogen worden. We leven te veel langs elkaar heen in plaats van er voor en met elkaar te zijn.”
Caroline van Wilgen stelt geen prijs op het plaatsen van een foto of een persoonlijke introductie. Wel verwijst ze graag naar het gedicht ‘Laten we durven’ van Griet op de Beeck. “Het vormt de kern van het leven in luttele regels en is herkenbaar voor iedereen.”
De serie
Lees alle interviews in deze serie
Het Gouden Pact
Hoe wil je ouder worden? En wat draagt bij aan een samenleving waarin iedereen volwaardig meedoet? Deze vragen stellen we in deze serie aan tien humanisten. Zij maken deel uit van een groep van meer dan 200 mensen die een persoonlijke brief stuurde aan politici om het Gouden Pact onder de aandacht te brengen bij de toekomstige politieke leiders van ons land. Het Gouden Pact voor de Zorg is een initiatief van het Humanistisch Verbond, de Universiteit voor Humanistiek, Humanitas en een aantal humanistisch geestelijk begeleiders.