‘We are here’, dat was de boodschap van onuitzetbare die optraden in het voorpgramma van Salif Keita in Paradiso op 10 februari. Zij voerden actie om een oplossing te vragen voor hun probleem. En dus een einde te maken aan de ontkenning van onuitzetbaarheid daarvan in het overheidsbeleid.
Er zijn naar schatting zijn tussen de 35.000 en 60.000 onuitzetbaren in Nederland. Ze moeten terug, maar kunnen dat vaak niet. Het Humanistisch Verbond vraagt samen met HUMAN al jaren aandacht voor de mensen die tussen wal en schip vallen en in de marges van de samenleving overleven zonder perspectief. De komende maand organiseren HV-afdelingen debatten over onuitzetbaren in Lelystad en Enschede.
Steeds zichtbaarder
Onuitzetbaren zijn het afgelopen half jaar steeds zichtbaarder geworden. Door zich in tentenkampen te verzamelen maakten zij zich als groep zichtbaar. Ze kregen veel media- aandacht, gevolgd door steun van burgers: vrijwilligers, academici, kunstenaars en lokale politici. Zondag 10 februari traden bewoners van de Vluchtkerk in Amsterdam in het voorprogramma van Salif Keita en waren alle bewoners van de Vluchtkerk uitgenodigd als publiek.
‘We are here’
Onder de titel `We are here´ voeren zij actie om een oplossing te vragen voor hun probleem en een einde te maken aan de ontkenning daarvan in het overheidsbeleid. Die oplossing is er nog niet. Integendeel. De overheid wil illegaal verblijf strafbaar stellen, als drukmiddel voor mensen die niet mogen blijven om daadwerkelijk te vertrekken. Deze beleidskeuze heeft geen aandacht voor wat strafbaarstelling betekent voor mensen die niet mogen blijven maar ook niet weg kunnen of echt niet willen om voor hen cruciale redenen: onuitzetbaren.
Protestbrief Amnesty
Ondanks negatief advies van bijvoorbeeld de Adviescommmissie voor vreemdelingenzaken en Amnesty International die opmerkt dat niet kan worden hard gemaakt dat drang en dwang tot het beoogde resultaat zou leiden omdat daar geen onderzoek naar is gedaan. Ook het Humanistisch Verbond heeft de politiek herhaaldelijk gevraagd humaner beleid te ontwikkelen: een beleid dat erkent dat sommige mensen buiten hun schuld niet weg kunnen waardoor druk op de persoon niet werkt; en een beleid dat mensen die niet weg willen begeleidt om na te denken over een voor hen werkbaar perspectief. Maatschappelijk debat blijft hard nodig om tot een visie te komen op wat we in Nederland willen met deze mensen en dit probleem.