Robbert Bodegraven is nu bijna een jaar directeur van het Humanistisch Verbond. Hij hield op 19 juni een lezing over een eigentijdse invulling van de humanistische vrijheidsstrijd. Hij kwam onlangs met een nieuw vijfjaren-beleidsplan, waarover ook vragen konden worden gesteld.
Het humanisme, en het Humanistisch Verbond in het bijzonder, heeft een lange traditie in het verdedigen van vrijheden. Halverwege de twintigste eeuw was die vrijheidsstrijd vooral gericht tegen de dominantie van de kerkelijke instituties. De dominantie van de traditionele waarden die door de kerken verdedigd werden knelden steeds meer. Mensen die niet kerkelijk waren werden achtergesteld of buitengesloten. Humanisten vochten voor gelijke rechten van buitenkerkelijken. Omdat minder rechten ook meteen minder vrijheid betekent.
Die strijd is goeddeels gestreden. De macht van de kerk is afgenomen. Maar daarmee is de ongelijkheid niet afgenomen. Er zijn nieuwe instituties en ideologieën voor in de plaats gekomen. Nieuwe machten die onze vrijheid inperken. Een samenleving waarin gelijkwaardigheid wordt nagestreefd is nog altijd de strijd waard.
Wat zijn de instituties en ontwikkelingen die onze vrijheid nu beperken? Welke vrijheden vragen opnieuw om verdediging, om er desnoods voor de barricades op te gaan? Welke dominante ideologieën beschermen de belangen van de status quo, en welke individuen of groepen worden daarmee in hun vrijheden beperkt? Een lezing over een eigentijdse invulling van de humanistische vrijheidsstrijd.
Bij de napraat werd vooral ingegaan op het vijfjaren-beleidsplan. Enkele reacties:
“Mooi dat het Humanistisch Verbond ook nadenkt over wat ze niet gaan doen, en dat ze die dingen aan anderen overlaten.”
“Wat mij bijbleef van deze lezing was dat humanisten zichzelf blijven ontwikkelen, ze zijn niet alleen anti-kerkelijk. Ze zijn heel relevant als ze in het juiste gat springen.”
“Ik denk dat het Humanistisch Verbond een linkse hobbyclub wordt als dit de start is van het nieuwe vijfjarenplan: de onderwerpen zijn erg links. Ik mis de basis waarom het Humanistisch Verbond ingezet is. Het Humanistisch Verbond zou vooral moeten optreden tegen het risico van een terugkerende verkerkelijking.”
“Leden van het Humanistisch Verbond zijn over het algemeen wat ouder; de discussie ging over jongeren betrekken. En ook hoe moeilijk dat is.”
“Het is voor mij als niet-Nederlandstalige moeilijk te volgen. Ik kom hier vooral om mensen te ontmoeten.”
“Ik vind het interessant om te horen hoe het Humanistisch Verbond keuzes maakt, tussen verschillende problemen die er spelen in de maatschappij. En dat ze niet meteen naar een oplossing springen, maar kijken naar welke stappen je kan nemen om dichterbij te komen.”
Over Robbert Bodegraven
Robbert Bodegraven is directeur van het Humanistisch Verbond. Het streven naar een rechtvaardige en menswaardige samenleving loopt als een rode draad door zijn leven en werk. Hij startte als fotograaf en journalist. Later werd hij directeur van het Wetenschappelijk Bureau van GroenLinks en was hij directeur Campagnes en Beleidsbeïnvloeding bij War Child. Begin dit jaar kwam zijn boek ‘Radicaal Anders’ uit, over klimaat en ongelijkheid. Hij kwam onlangs met een nieuw vijfjaren-beleidsplan voor het Humanistisch Verbond, waarover ook vragen kunnen worden gesteld.
De kijk van Robbert Bodegraven op (on)vrijheid
- Artikel (Humanistisch Verbond): De vele gezichten van onvrijheid Bekijk het artikel
- Podcast (De Balie): Robbert Bodegraven over de spagaat tussen vrijheid en verantwoordelijkheid
Tags:#Filosofie#vrijdenken#vrijheid
Vrij denken, samen leven. Sinds 1946.
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.