De papieren scheiding tussen kerk en staat
Scheiding tussen kerk en staat: ja die hebben we op papier. Zij het lang niet geheel in de praktijk, en zeker niet in de hoofden van gelovige politieke en maatschappelijke (opinie)leiders, zelfs de ruimdenkende, betoogt lid van het Humanistisch Verbond Peter Sluiter.
Gastblog: Peter Sluiter
Dat blijkt ook weer uit het betoog van Franck Ploum, directeur van het Amsterdamse Nieuwe Leerhuis, in de NRC van 19 september. Hij betoogt dat de slotzin van de Troonrede iedereen insluit, gelovig en seculier: ‘’U mag zich gesteund voelen door het besef dat velen u wijsheid toewensen en met mij om kracht en Gods zegen voor u bidden.’’
Ik lees en voel me als humanist door deze ongetwijfeld goedbedoelde frase niet aangesproken, en eerder uit- dan ingesloten. Zo zonder komma’s, vrij diffuus dus, wijst dit op één groep mensen, die het parlement zowel wijsheid toewenst als om kracht en Gods zegen bidt.
En zelfs als er verschillende groepen bedoeld zijn, waarom dan de toevoeging over het bidden? Dat sommigen daarvoor bidden, daar is niks mee en dat moeten ze vooral zelf weten, maar is dat iets extra’s dat niet-bidders ontberen? Ontbreekt er bij mij soms iets? Het lijkt me meer dan voldoende als het staatshoofd meldt dat velen het parlement wijsheid en kracht toewensen. En in het midden laat uit welke bron en op welke manier dat gebeurt. Alleen zo’n echt neutrale formulering, die bidders en niet-bidders evenveel kan aanspreken, spoort met onze grondwettelijk vastgelegde scheiding tussen kerk en staat.
Iets soortgelijks en veel ernstigers, gebeurde een paar weken geleden toen de preses van de Protestante Kerken in Nederland stelde dat bij de openbare reacties op de vliegramp met MH17 het geloof wel sterker naar voren had mogen komen. Dat zou een extra dimensie hebben gegeven. Ga u schamen dominee, hoe durft u te suggereren dat uw openbare gevoelsuiting, met beroep op uw geloof, een diepere waarde zou hebben dan de mijne, die anders geïnspireerd is ?
Simpeler liggen de zaken rond het zoveelste islamrelletje dat Geert Wilders bij de Algemene Beschouwingen probeerde op te stoken, door verwijdering van de Koran van de voorzitterstafel te eisen. Dat dat geweigerd is lijkt mooier dan het is: in een politiek systeem als het onze had noch de Bijbel, noch de Koran, noch eender welk ander levensbeschouwelijk boek daar horen te liggen, ook niet uit onze humanistische kring. De Grondwet, het Reglement van Orde en het meest gezaghebbende staatsrechtelijke handboek over de verhouding tussen regering en parlement, meer is overbodig, verwarrend en onbedoeld discriminerend.
Peter Sluiter was jarenlang internationaal non-profit lobbyist, en is momenteel consulent, trainer en universitair docent EU lobbying.
Tags:#Seculier#wetenschap en onderzoek#Zingeving
A list of posts
Vrij denken, samen leven. Sinds 1946.
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.