Een stevig regeerakkoord, zowel in de plussen als de minnen, zo omschrijft Rein Zunderdorp het in zijn blog. Vanuit humanistisch perspectief is het mooi dat bij medisch-ethische kwesties is vastgesteld dat nieuwe maatschappelijke en wetenschappelijke ontwikkelingen in het beleid moeten doorwerken. “Zelfbeschikking als uitgangspunt, eindelijk”.
Blog Rein Zunderdorp
Het regeerakkoord is stevig, zowel in de plussen als de minnen. De gebruikelijke bezweringsformules ontbreken grotendeels. Vanuit humanistisch perspectief is het mooi dat in de paragraaf over medisch-ethische vragen wordt vastgesteld dat nieuwe maatschappelijke en wetenschappelijke ontwikkelingen in het beleid moeten doorwerken.
Christenpolitiek
Zelfbeschikking neemt het kabinet daarbij als uitgangspunt, eindelijk. Het idee van de christenpolitiek om de abortustermijn te bekorten wijst men af. De discussie over het vrijwillig levenseinde wordt voortgezet en kan tot wetswijzigingen leiden.
En embryoselectie op medische gronden – bedoeld bij erfelijke ziekten – wordt toegestaan. Het parlement krijgt de ruimte om een actief donorbeleid te ontwerpen. De weigerambtenaren zullen geleidelijk uitfaseren. Homodiscriminatie valt niet langer onder de bescherming van godsdienstvrijheid. Het winkelen op zondag wordt toegestaan en per gemeente geregeld. Allemaal kwesties waar al jaren een meerderheid van de bevolking voor is, maar die steeds door politieke obstructie van een christelijke politieke minderheid werden geblokkeerd.
Verder viel me op dat in krimpgebieden de scholen moeten (kunnen) fuseren en dat daarbij denominatie (levensbeschouwelijke identiteit, red.) geen belemmering meer mag zijn. En de bankierseed is een mooi symbool. Misschien dat de graaiers dan tenminste voor meineed kunnen worden vervolgd.
Verfrissend
Verfrissend vind ik ook dat een paar oude politieke taboes zijn doorbroken, zoals de hypotheekaftrek en de huren. Het gebeurt ook in de zorg en de sociale zekerheid, maar daar kan ik de stapeling van gevolgen voor kwetsbare groepen niet overzien. Merkwaardig is dat men een ander taboe dat ooit zal sneuvelen, het rekeningrijden, niet durft aan te pakken. Het argument dat de files wel zullen meevallen omdat de economie niet groeit is openhartig, maar wrang. De meer open houding naar Europa, de nadruk op duurzaamheid en de beoogde kwaliteitsslag in het onderwijs zien er goed uit. En persoonlijk vind ik het een opluchting dat we niet langer streven naar de Olympische Spelen.
De uitruil tussen de partijen is wel offensief, maar heeft ook maatschappelijk harde gevolgen. Zware sanering van allerlei voorzieningen in de zorg en sociale zekerheid worden wel enigszins gecompenseerd door inkomensnivellering, maar aan de onderkant gaan ongetwijfeld slachtoffers vallen. Vooral mensen die niet kunnen terugvallen op een min of meer welvarend netwerk. Echte pijnpunten zitten verder in het vreemdelingenbeleid, strafbaarstelling van verblijf zonder vergunning en forse korting op ontwikkelingssamenwerking.
Taboes doorbroken
Kortom, er worden een paar goede stappen gezet, er wordt stevig aangepakt en enkele taboes doorbroken, maar of we hiermee tijdig de economie uit het slop halen is de vraag, het Centraal Plan Bureau is niet optimistisch. Wij zullen natuurlijk, met de Politieke humanistische meetlat in de hand, steeds op de sociale gevolgen letten bij de uitwerking van het beleid. En we zullen zeker gebruik maken van de seculiere openingen die dit kabinet biedt. Daar is haast bij, want er zijn burgers voor wie het urgent is en bovendien weet je nooit hoe lang deze kansen ons gegund zijn.
HUMAN heeft in een nieuwsbericht gereageerd op de bezuiningingen op de omroep.