Het schilderwerk van beeldend kunstenaar en dichter Pien Storm van Leeuwen is sprookjesachtig verhalend. Op haar poosplaatsen vallen poëzie en beeldende kunst samen met beleving van natuur en landschap.
Zij gebruikt het instrumentarium van de taal met de verworven vrijheden van de schilder om met het fijnste penseel of de met zorg geslepen pen nauwkeurig het wonderlijke schemergebied van hoofd en hart te verbeelden
hier is het dat het langzaam welten aarde water draagt
een kleine poel loopt roerloos overvloeit onder groen verscholen glinstering
onmerkbaar haasttrilt rimpelend wat stroming al
talmt even tussen halmend grasheldert dan handbreed verder
Liefde voor de natuur
Van jongs af aan was er de liefde voor de natuur. Maar ook de gelaagdheden van landschap, historie, geologie of etymologie inspireerden haar tot poëzie waarin de schoonheid en het weten treffend aan de lezer meegedeeld worden. Wandelend en dwalend, de loop van een beek volgend door het grensgebied van Brabant liet zij ontstaan wat nog sterker met delen en meedelen te maken heeft. Ze bedacht er een nieuw woord voor: `poosplaats´, waar poëzie en verpozen bij elkaar komen.
“Op zo´n poosplaats wilde ik dichtregels te velde leggen, gebeiteld in steen, ze nodigen de toevallige passant uit om stil te staan bij het landschap en bij de betekenis ervan in heden en verleden”.
Het aantal poosplaatsen kon met hulp van subsidiegevers groeien. Mooi in de omgeving gefotografeerd door haar wederhelft Jan Willem werden het boekjes met veelzeggende titels als “Poosplaatsen langs de Dommel” en “Ode aan de Mark” Ze bevatten poëzie, ook van andere dichters, foto´s en bijzonderheden.
Brabant bokaal
Alles ademt aandacht, zorgvuldigheid en interesse. Deze kunstenaar die bovendien wonderbaarlijk goed kan organiseren, is niet onopgemerkt gebleven. In 2010 ontving zij de Brabant Bokaal van het Prins Bernhard Cultuurfonds om twee jaar later geïnaugureerd te worden tot Vrouwe van Breda.
In Sint-Michielsgestel, waar mensen met ernstige gehoor- en spraakstoornissen onderwijs volgen, staat op een poëziebank aan de Dommel:
soms drijven zij zwijgend mee met de stroom
soms blijven zij eenzaam voor anker
eilanden, echo’s van stilte, waar
klanken niet landen
oor noch adem woorden draagt
tot liefde over diep water zich waagt
tot aandacht slaagt de stilte te doorbreken
Tekst artikel: Annette Brattinga-Aeneae Venema
Website
Ga naar http://www.pienstormvanleeuwen.nl.