Een ode aan Hedy d’Ancona door de nieuwe generatie feministen

Cathelijne Blok is kunsthistorica en oprichter van het feministisch kunstplatform The Tittymag 

“Qua invloed én aanwezigheid kan je niet om Hedy d’Ancona heen. In mijn carrière is ze een voorbeeldfiguur voor me geweest en ben ik haar invloed vaak tegengekomen in zowel media als kunst. Voor Internationale Vrouwendag 2019 heb ik zelfs met haar mogen samenwerken. Milou Deelen en ik wilden een feminist van de vorige generaties betrekken bij de video ‘100 vrouwen’, waarin we laten zien waar nog steeds voor moet worden gestreden. Er was geen twijfel: ze deed mee. Te gek. 

Voor mij is Hedy ontzettend inspirerend én toegankelijk. Ze ontving ons thuis en sprak gepassioneerd over van alles. Haar vechtersmentaliteit en kracht om die bij anderen aan te wakkeren bewonder ik. Ook de rol van kunst in haar feminisme is iets waarmee ik me kan identificeren. Voor mij zit kunst overal in en is het van alle tijden. Het inspireert, verbindt en kan het gesprek oproepen. 

Hedy zegt altijd dat het te gek voor woorden is dat we nog steeds dezelfde strijd moeten voeren. Terecht. Ze laat zien dat er nog steeds overal een enorme strijd voor gelijkwaardigheid te voeren is, en dat het belangrijk is die strijd niet op te geven.”  

Tijn de Jong is activist (bekend van zijn Instagram @tijnblijftzacht waar hij blogt over zijn transitie, non-binair zijn en intersectioneel feminisme), theatermaker en acteur 

“Het fijne aan Hedy d’Ancona vind ik dat zij het persoonlijke politiek maakt. Haar werk is sterk beïnvloed door haar eigen leven en ervaringen. Dat delen we. Net als haar twee kernthema’s: zelfontplooiing en zelfbeschikking. Deze thema’s staan ook centraal in mijn leven en activisme. Ze betrekt kunst in haar activisme, en laat zien hoe belangrijk kunst is als iets dat ruimte geeft aan een nieuw gedachtegoed en aan reflectie op de maatschappij. Theater is voor mij een middel om mijn activisme te uiten.  

Hedy d’Ancona is vooruitstrevend in hoe ze altijd heeft geprobeerd ruimte te maken voor meer mensen dan alleen (cis)witte vrouwen. Zo werkte ze als politica aan een humaner asielbeleid en probeerde ze ook actief mannen te betrekken bij de feministische beweging. Terwijl het nu heel normaal is om een Instagrampagina te beginnen, creëerde zij in haar tijd ‘gewoon’ een eigen platform met het magazine OPZIJ. 

Ik zou het bijzonder vinden om Hedy eens te ontmoeten, iemand die zo betrokken was bij de tweede feministische golf met grote en tastbare veranderingen. Ook blijken we alle twee te zijn afgewezen bij de toneelschool – ik moest even lachen toen ik dat las.” 

Kaouthar Darmoni is genderwetenschapper en directeur van Atria, het kennisinstituut voor emancipatie en geschiedenis 

“Hedy d’Ancona heeft haar persoonlijke leven en rol als moeder nooit onder stoelen of banken gestoken. Ondanks haar serieuze carrière is ze altijd zacht en speels gebleven. Het laat zien dat ze authentiek is en buiten de kaders durft te treden. Daarin is ze voor mij een voorbeeld. Ze heeft een bepaalde sprankelende en gepassioneerde energie die ik bewonder en herken.  

Ik ken haar natuurlijk als bevlogen politica. Daarnaast is ze voor mij onlosmakelijk verbonden aan de tweede feministische golf. Juist die combinatie, feministe én politica, maakt haar voor mij een icoon. Ze is niet bezig met symptoombestrijding, maar met het aanpakken van oorzaken van ongelijkheid. Zo heeft ze altijd gepleit voor een vijfurige werkdag zodat mannen meer kunnen zorgen en vrouwen meer kunnen werken. Net als ik heeft ze in haar activisme altijd de verbinding opgezocht met jongens en mannen, die net zo goed met gendernormen moeten dealen. Haar eerste feministische organisatie heette niet voor niets Man-Vrouw Maatschappij.  

Die verbinding wil ik naar een hoger plan tillen. Uit onderzoek blijkt: vaders willen best meer zorgen, en vrouwen willen meer werken. De juiste voorwaarden hiervoor moeten worden gerealiseerd, zoals de vijfurige werkdag. Als het kon zou ik samen met Hedy hier onderzoek naar doen.”