Op 7 oktober hielden we een herdenking en interreligieuze bezinningsbijeenkomst voor het Vredespaleis in Den Haag. We stonden stil bij de onschuldige (burger)slachtoffers van de oorlog in het Midden-Oosten die om het leven gebracht, gegijzeld, gewond geraakt, ontheemd en gevlucht zijn. Directeur van het Humanistisch Verbond Robbert Bodegraven hield een toespraak tijdens de herdenking, die je hieronder kan lezen.
Deze herdenking en interreligieuze bezinningsbijeenkomst wordt gedragen door de Raad van Kerken de interreligieuze Prinsjesdagviering, de Haagse gemeenschap van Kerken, het Humanistisch Verbond en imams in Nederland.
‘Nooit meer oorlog’, zeiden we na de Tweede Wereldoorlog, toen we de omvang van het menselijk lijden zagen. We hoopten dat die zich nooit meer zou herhalen. ‘Nooit meer oorlog’, zeiden we opnieuw na de talloze oorlogen die volgden. We drukten ons verlangen, onze hunkering naar vrede uit. Naar verbinding. Naar een wereld vrij van het geweld en de gruwel van oorlog.
‘Nooit meer oorlog’, zeggen we hier vandaag opnieuw, met aarzelende en zachte stem. Want er woedt opnieuw oorlog. Er sterven opnieuw tienduizenden onschuldige mensen. Opnieuw zoeken miljoenen een veilig heenkomen. En opnieuw worden kinderen geboren en sterven duizenden kinderen in een wereld vol geweld. Kinderen die, net als het kind in onszelf, veiligheid nodig hebben. Liefde. Geborgenheid. Geen haat, geen verdriet en pijn. Geen oorlogstrauma’s die zich over generaties uitstrekken. Geen uitzichtloze toekomst.
Hoe blijven we menselijk? Waar vinden we hoop?
‘Nooit meer oorlog’, zeg ik opnieuw, nu met krachtigere stem. Want als humanist geloof ik in de kracht van het goede. Ondanks alles. Als humanist geloof in uw kracht. Van ieder van u. Geloof ik in onze gezamenlijke kracht. In de kracht van mensen om het samen beter te doen. In de strijd om menselijke verbinding.
We zijn daarbij niet alleen. We zijn samen een meerderheid van miljoenen, die snakken naar vrede. En we staan op de schouders van de vredesvechters die ons voor gingen. Die oorlogen beëindigden. Bewezen dat een uitzichtloze strijd niet bestaat. Dat de felste tegenstanders elkaar de hand kunnen reiken. Mensen zoals jij en ik, die zich inzetten voor vrede. Voor menselijkheid.
Laten we die kracht, die menselijkheid, in het volle licht zetten. Iedere dag opnieuw. Vandaag, nu we hier samen zijn om stil te staan bij de pijn, het verdriet en de radeloosheid van al die onschuldigen. En morgen opnieuw. En alle dagen die volgen. Laten we elkaar vasthouden. Laten we de stem van de meerderheid tot een roep, een schreeuw, een orkaan maken. Aanhoudend klinkend. Nooit meer oorlog. Tot het vrede is.
Het Humanistisch Verbond zet zich in voor een menswaardige samenleving.
Een samenleving waar we elkaar met al onze verschillen altijd herkennen als medemensen. Als gelijkwaardige mensen. Van welke afkomst dan ook. Met welk geloof en welke overtuiging dan ook. Een samenleving waar we kiezen om niet te haten en te verdelen, maar te luisteren en lief te hebben.
Deel deze pagina
Vrij denken, samen leven. Sinds 1946.
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.
