Het was kerstavond, een paar jaar geleden. ‘Een sympathieke club’, vond ze het al. Maar lid worden, het was er nog nooit van gekomen. Het motto van het Humanistisch Verbond, zelf denken samen leven, trok kunstenares Marie-Thérèse Mentink over de streep. ‘Het humanisme biedt een goede basis om respectvol samen te leven.’
Wat spreekt je aan in het humanisme?
Dat de mens de maat der dingen is, niet een god of een ideologie. Dat mens-zijn betekent dat je je een leven lang kunt blijven ontwikkelen. Dat je verantwoordelijkheid neemt om iets van je eigen leven te maken, maar daarbij ook de ander niet uit het oog verliest.
Welke twee waarden zijn in jouw leven het belangrijkst?
Het zoeken naar verbinding. Ik ervaar het leven als zin-vol wanneer ik me verbonden voel, wanneer ik werkelijk contact kan maken met de ander, de natuur, het bestaan… Dat klinkt misschien wat zweverig terwijl het door mijn werk ook vaak heel dagelijks, klein en nabij is.
En ik vind verantwoordelijkheid nemen voor je eigen bestaan belangrijk. In die zin dat ik vind dat je een verantwoordelijkheid hebt om zoveel mogelijk uit te groeien tot wie je bent. Om je menselijkheid zoveel mogelijk te ontwikkelen op jouw specifieke, persoonlijke manier.
Wat zijn jouw drijfveren om kunst te maken?
Het op zoek gaan naar die verbinding, in het maken van nieuwe beelden. Ik heb altijd ‘samengesteld’ werk gemaakt; bestaande materialen, afbeeldingen, teksten gecombineerd zodat ze samen een nieuw vertellen dat door mijn hoofd niet verzonnen had kunnen worden, maar dat wel door mijn hart herkend wordt.
Een ontdekkingstocht in het onnoembare, aangedreven door een soort kinderlijke verwondering die maar niet overgaat.
Hoe ziet die verwondering eruit in je kunst?
Ik keer dingen vaak om – maak van binnen buiten en van buiten binnen. De rode draad is vrouwelijkheid, die staat voor scheppen, oorsprong, vruchtbaarheid. Maar van oudsher staat vrouwelijkheid ook voor onderbewustzijn, leven tot zich nemen – de dood. Door in mijn werk daar mee te spelen, met dubbele betekenissen, door om te keren, en ergens een ander licht op te laten schijnen, hoop ik iets van de lichtheid van de verwondering te laten zien.
Hoe hoop je dat mensen je kunst zien?
Als gelaagd werk waar nog steeds luchtigheid en humor in zit. Wat iemand er in ziet is voor mij eigenlijk niet zo belangrijk. Al doet het me wel wat als iemand me zegt mijn werk als troostend te ervaren. Af en toe krijg ik dat compliment en dan hoop ik dat dat betekent dat het me gelukt is om iets van de verbinding tastbaar te maken.
Bekijk ook de website van Marie-Thérèse Mentink.
Het beeldrecht van de afbeeldingen ligt bij Marie-Thérèse Mentink. Overnemen zonder toestemming is niet toegestaan.
Tags: #Humanisme #kunst
A list of posts
Vrij denken, samen leven. Sinds 1946.
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.