Famke Rauch (29) is abortusbuddy in Rotterdam. Ze begeleidt mensen van en naar een abortuskliniek. “Mensen die een buddy meevragen zijn niet zozeer bang voor eventuele demonstranten, maar durven of willen vaak niemand anders in vertrouwen nemen.”
“Een paar jaar geleden hoorde ik via een voetbalteamgenootje over het bestaan van abortusbuddy’s. Ik had geen idee dat er demonstraties waren bij abortusklinieken. Toen ben ik me gaan inlezen en realiseerde ik me hoe belangrijk het is om je uit te spreken over zelfbeschikking. De tegenpartij schreeuwt gewoon heel hard. Ik ben van mezelf nogal activistisch ingesteld, en heb me aangemeld, maar ik ga niet mee als activist, ik ga mee als buddy.
“ Ik zie abortus als een normale medische behandeling ”
Ik ben er puur voor de begeleiding van en naar de abortuskliniek, niet om hele diepe gesprekken te voeren over zelfbeschikking. Maar als mensen willen praten, weten ze wel dat ik onbevangen ben en ze niet zal hinderen in hun keuze. Die hebben voor zichzelf natuurlijk al gemaakt. En wanneer ze, nadat ik ze bij de kliniek heb gebracht naar buiten komen en zich bedacht hebben, loop ik natuurlijk nog steeds met evenveel liefde met ze mee. Ik ben voor keuzevrijheid.
Onderweg naar de kliniek krijg ik wel vaak vragen over andere kliniekbezoekers: heb je wel eens vaker iemand van mijn leeftijd gehad, bijvoorbeeld. Of: komen hier vaker mensen van mijn afkomst? Welke redenen hadden zij? Door je met anderen te vergelijken, zoek je onbewust bevestiging: doe ik het goede? Ik reageer daar zo nuchter mogelijk op en probeer abortus zo normaal mogelijk te maken. Voor mij is dat het ook: ik zie abortus als een normale medische behandeling. Al snap ik dat er emotioneel meer bij kan komen kijken. Om nog maar te zwijgen van wat je allemaal over je heen kunt krijgen met die demonstranten.
“ Over abortus moet je zo open mogelijk kunnen praten ”
Ik ben een keer geïnterviewd door VICE en toen kreeg ik een heel trollenleger in mijn inbox, ik zou een moordenaar zijn, op zijn minst medeplichtig aan moord. Eerst moest ik er een beetje om lachen, maar op een gegeven moment realiseerde ik me dat dit mensen zijn die denken te kunnen bepalen wat andere mensen wel en niet met hun eigen lichaam mogen doen. Dat raakt me. Zelf zit ik in een hele andere bubbel, met allemaal gelijkgestemden. Ik kan over abortus praten en doe dat ook steeds vaker, omdat ik buddy ben. De mensen die ik begeleid hebben niemand. Ze vragen een buddy mee, niet zozeer omdat ze bang zijn voor eventuele demonstranten bij de kliniek, maar omdat ze niemand anders in vertrouwen durven of willen nemen. Die gedachte doet iets met me. Het maakt het buddy zijn dankbaar en belangrijk. Over abortus moet je zo open mogelijk kunnen praten.”
“ “Al vrij jong wist ik zeker: ik word moeder. Tot het moment dat ik zwanger raakte van een jongen met wie ik een relatie had. Onbedoeld.” ”
Tags: #Abortus #abortusbuddy #Autonomie #keuzevrijheid #Zelfbeschikking
Vrij denken, samen leven. Sinds 1946.
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.