Genieten van drugs is goed gespreksonderwerp
Het debat over drugsgebruik naar de taboesfeer verdringen, werkt contraproductief. Dat betoogt humanistisch raadsman en psycholoog Gijsbert van Eijsden op 18 juli in een ingezonden brief in NRC. Hij denkt dat veroordelen van gebruik de gebruikers juist de rust, ruimte en openheid ontneemt die nodig is om gedrag te veranderen.
De tekst uit NRC
In hun artikel van 11 juli pleiten Diederik Boomsma en Yoram Stein voor het terugdringen van het debat over drugsgebruik naar de taboesfeer. Dit pleidooi zal contraproductief werken. Door gebruik te alleen maar te veroordelen en anderen daartoe op te roepen, ontnemen zij gebruikers juist de rust, ruimte en openheid die nodig is om gedrag te veranderen. Hierbij gaan zij voorbij aan evidence-based-practice op het gebied van het reguleren en terugdringen van drugsgebruik.
Na jaren van werk in de thuis- daklozen en verslavingszorg kan ik zeggen dat één van de grote valkuilen voor een hulpverlener is om de ander niet te vragen naar de voordelen van zijn of haar drugsgebruik. Alleen maar de nadruk leggen op de negatieve aspecten van gebruik zorgt ervoor dat de verslaafde zichzelf te min vindt en het als een onmogelijke opgave beschouwt het gebruik te stoppen of te reguleren. Als je niet vraagt naar de voordelen van gebruik, ben je als hulpverlener niet in staat de worsteling van cliënt serieus te nemen.
Deze openheid over drugsgebruik heeft juist goede papieren als het gaat om het terugdringen van soft- en harddruggebruik. Motiverende gespreksvoering, waarbij er ook gepraat wordt over de voordelen van gedrag, heeft sowieso grote invloed op het veranderen van leefstijl in het algemeen. Je kan daarbij denken aan de voorbereiding op psychotherapie, het tegengaan van HIV-riskant gedrag, het behandelen van diabetes en hoge bloeddruk en het verminderen van recidive in crimineel gedrag.
Wat mij tijdens mijn werk in de verslavingszorg het meest is gebleven, is de kaalheid waarmee de omgang met en de discussie rondom verslaving wordt vormgegeven. Exemplarisch, naast het artikel van Boomsma en Stein, zijn veel van de gebruikersruimte in de grote steden. Roestvrijstalen ruimtes die niet ingericht zijn om mensen te motiveren hun gedrag te veranderen, maar functioneel appelleren aan het gebruik zelf en de schoonmaak na de handeling. Dat kan in mijn ogen beter en dat kan in mijn ogen menselijker.
Gijsbert van Eijsden, psycholoog en humanistisch raadsman
– Het artikel van Boomsma en Stein (Pdf)
– De reactie van Gijsbert (Pdf)
Tags: #Autonomie #humanistische geestelijke begeleiding (HGV) #psychologie #wetgeving
A list of posts
Vrij denken, samen leven. Sinds 1946.
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.