Militairen hebben een facsinerend verantwoordelijkheidsgevoel, vindt humanistisch geestelijk verzorger Martine Hulsman. Zij wordt gevolgd in de HUMAN-doc ‘Eén van de Jongens’ .
Programmamaker Dorothée Forma brengt het dagelijks werk van Hulsman in beeld, bijvoorbeeld tijdens een oefening in Zuid-Duitsland of tijdens een gv-les aan jonge soldaten op de kazerne in Oirschot. Hulsman staat altijd maandags om half acht tussen de jongens op appèl. Met de baret twee cm boven de wenkbrauwen, alle ritsen dicht en de kisten gepoetst.
Alsof ze het al jaren doet. Martine Hulsman (38) is sinds anderhalf jaar de humanistisch geestelijk verzorger van 42 Pantserinfanterie Bataljon der Limburgse Jagers. Op de kazerne in Oirschot, maar ook daarbuiten, is zij dag en nacht operationeel om haar militairen bij te staan bij calamiteiten binnen ‘het bedrijf’ en ook bij persoonlijke problemen. De gesprekken kunnen gaan over spanningen op het thuisfront, het verwerken van ervaringen op uitzending of een conflict met een leidinggevende. Ze zijn altijd vertrouwelijk.
Militairen fascineren me
“Militairen fascineren me. Hun basishouding van niet uitgaan van je angst, maar van verantwoordelijkheid, dat vind ik heel mooi. Soms is dat verantwoordelijkheidsgevoel zo groot dat ze zichzelf voorbij hollen. Dat is ook waarom ik bij de militair wil zijn, omdat er ook iemand voor hen moet zijn. Dat gun ik die kerels gewoon.”
Pijnlijke ervaringen
Hulsman merkt regelmatig dat het voor een militair een grote stap is om met haar te gaan praten. De pijnlijke ervaringen van het bataljon in Afghanistan hebben ertoe bijgedragen dat binnen alle rangen van het leger men van de noodzaak van een ‘gv-er’ inmiddels doordrongen is. “Als wij de poort uitgaan om te vechten gaat de geestelijk verzorger niet mee, maar het is met name belangrijk dat ze er staat als we terugkomen.” zegt Overste Marc Jacops van het bataljon Limburgse Jagers. Zelf ‘spart’ hij graag met Martine omdat zij buiten de structuur staat maar weet wat er speelt bij de jongens.
Martine Hulsman volgde haar opleiding aan de Universiteit voor Humanistiek. Ze schreef haar scriptie over het doden van een vijand en hoe een militair dat verwerkt. Een gevoelig onderwerp waar militairen zelden over praten en zeker niet met burgers.
Wat doen geestelijk verzorgers?
Humanistisch geestelijk verzorgers zijn beschikbaar voor individuele begeleiding van personeel van de krijgsmacht. Overal waar militairen gaan, zijn de humanistisch raadslieden actief ten behoeve van het welzijn van het personeel van de krijgsmacht.
Bron: HUMAN
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.