Wetgever: Zorg voor goede hulp bij voltooid leven
24 oktober 2013 leestijd 2 minuten
Albert Heringa is schuldig, maar krijgt geen straf krijgt voor de hulp bij zelfdoding aan zijn 99-jarige moeder. Schaf de strafbaarstelling van hulp bij zelfdoding af, vindt het Humanistisch Verbond. En zorg voor goede hulp.
Heringa hielp zijn 99-jarige moeder bij zelfdoding omdat er geen hulp was. Volgens de rechtbank is hij schuldig, omdat hij de wet negeerde en niet op zoek ging naar een arts die euthanasie zou willen verlenen. In de praktijk is het echter zeer moeilijk, zo niet onmoglijk goede hulp van een arts te krijgen bij existentieel lijden. Dat was bij Moek, de moeder van Albert Heringa, het geval. Ze leed aan het leven.
Heringa is humanist en lid van het Humanistisch Verbond. “Waar het mij als mens en humanist om gaat is dat mensen zelf kunnen kiezen en beschikken over hun eigen leven, èn hun eigen dood.”
Geen belemmering voor hulp
Het Humanistisch Verbond ziet in de uitspraak aanleiding strafbaarstelling van hulp bij zelfdoding te herzien. Deze strafbaarstelling is geregeld in art. 294.2 WvS. De overheid moet een waardige dood mogelijk maken.Zij moet geen belemmering opwerpen voor hulp aan ouderen die hun leven willen beëindigen, maar juist een waardige dood mogelijk maken.
Ineke de Vries, directeur van het Humanistisch Verbond: ”De rechtbank legt de kwestie terecht waar hij thuishoort; in de politiek en de samenleving. Want de zelfgekozen dood is een hoogst persoonlijke afweging. De wens van mensen moet gerespecteerd worden en zij moeten geholpen worden. Het is aan de wetgever om deze maatschappelijke vraag op te pakken.”
Onmogelijke positie
De huidige wetgeving brengt ouderen die aan het leven lijden en hun omgeving in een vrijwel onmogelijke positie als ze geen arts kunnen vinden die hen wil helpen sterven. Want anderen mogen geen hulp geven. Het resultaat: veel ouderen met een oprechte diepe doodswens zien zich gedwongen verder te leven tegen hun zin. Naasten en vrienden die te hulp willen komen moeten dat stiekem doen en riskeren strafvervolging.
Druist in tegen de moraal
Strafbaarheid van hulp bij zelfdoding druist wat het Humanistisch Verbond betreft in tegen de huidige moraal onder de meeste Nederlanders, zoals onder meer blijkt uit onderzoek van Eenvandaag.
En het draagt niet bij aan een waardig en goed zelfgekozen levenseinde. De euthanasiewet geeft de arts een hoofdrol. Bij de uitvoering is medische deskundigheid van belang. Maar het levenseinde zelf is geen medisch vraagstuk, vooral niet waar het voltooid leven betreft. Precies daar ontstaat een dilemma. Betrokkenen en hun naasten eisen terecht een plek op maar kunnen hun eigen rol niet straffeloos invullen. De vrijspraak voor Heringa is dan ook een teken aan de wand: de huidige wet voldoet niet langer.
De wet zit transparantie in de weg
Heringa zelf zegt hierover tegen onze redactie: “Bij voorkeur wordt de strafbaarstelling opgeheven. Maar het belangrijkste is voor mij dat existentieel lijden erkend wordt en dat mensen goede stervenshulp kunnen krijgen als dat nodig is, door daarin gespecialiseerde hulpverleners. Dat kunnen juist heel goed niet-medici zijn. Natuurlijk moet die hulp zorgvuldig, onbaatzuchtig en transparant zijn. Nu zit de strafbaarheid van hulp bij zelfdoding de transparantie juist in de weg.”
Meer weten?
Lees ons persbericht
Lees ons position paper over Voltooid Leven
Een interview met Albert Heringa in NRC