Wat is de kunst van het ouder worden als je een vrijgezelle vrouw van in de vijftig bent? De Chileense film ‘Gloria’ laat zien dat lust, onzekerheid en paintballen van alle leeftijden is.

 Ze staat aan de zijkant van de dansvloer, zachtjes meedeinend op de muziek. Nog niet voldoende op haar gemak om de dansvloer op te gaan. Of gewoon nog niet dronken genoeg. Een beeld dat we associëren met jeugdig ‘muurbloempje’, maar Gloria is een vrouw van middelbare leeftijd. We volgen hoe ze feestend en ‘socializend’ haar vrijgezelle leven leidt.

Een leven dat net zo goed van een dertiger zou kunnen zijn.Toch maakt Gloria geen onvolwassen indruk. Paulina García won een Zilveren Beer voor deze rol tijdens het Berlijnse filmfestival. Ze zet een zachtmoedige, ontwapenende, vrouw neer die van dansen houdt. We zijn alleen niet gewend om films te zien over vrijgezelle vrouwen ‘op leeftijd’.

Oud naakt

En die vrouwen en mannen op leeftijd naakt zien in een bioscoopzaal? Dat zijn we al helemaal niet gewend. In ‘Gloria’ krijgen we ook dat te zien. We zien Gloria zoenend en vrijend, inclusief smakgeluiden, met haar minnaar Rodolfo. Wat enig ongemak bij de kijker oproept. Waarschijnlijk is dat precies de bedoeling. De film confronteert ons met  onze eigen voorkeuren en vooroordelen. Als je ouder bent ben je toch niet meer zo op seks belust? Is de liefde toch geregeld? Ben je toch niet meer onzeker?

Van alle leeftijden

We hopen dat wijsheid met de jaren komt. Als Gloria Rodolfo tegenkomt, verwacht je als kijker dat hier een volwassen en diepzinnige relatie uit voortkomt. Maar nee hoor. Rodolfo blijkt zijn volwassen kinderen niet los te kunnen laten. Naar liefde zoeken op je vijftigste blijkt niet veel af te wijken van liefde zoeken op je dertigste. Mannen doen nog net zo moeilijk over binding. En vrouwen schieten nog steeds met een paintball gun op je huis als je hun hart breekt.

Toch is de onzekerheid en eenzaamheid van Gloria niet meelijwekkend. Daar is ze te grappig en charmant voor. De nieuwe vorm van eenzaamheid waar Gloria mee te kampen heeft is de eenzaamheid van velen. Het is de eenzaamheid van de legioenen gescheiden mensen op middelbare leeftijd. Deze film laat zien dat vrijgezel ouder worden om veerkracht vraagt. Omdat het leven steeds opnieuw iets van je kan vragen waarvan jij dacht dat je daar al klaar mee was.