Alleen door consumentenmacht kun je de bio-industrie veranderen, denkt journalist en programmamaker Jort Kelder. In het ledenblad Human spreekt hij zich uit over duurzaamheid, maar ook over fundamentalisme. Een sneak preview!
“Mijn verkering suggereerde laatst: `Zullen we eens een pan kopen?´” Kelder kookt zelden en doet bijna nooit boodschappen. “Zonder politiek correct te willen zijn: als het even kan koop ik biologisch.”
Het eten van dierlijke producten probeert hij tot nul te reduceren. In restaurants is dat geen gemakkelijke opgave. “Het vegetarische menu is vaak een laffe hap, zeker in de hippe tenten waar ik vaak aanschuif. Ik ben een pseudo-vegetariër, ik eet al 23 jaar geen vlees, maar wel zo nu en dan een visje”.
Dat wordt in toenemende mate een probleem, denkt hij. Want voor tonijn, kabeljauw, en zalm vist men oceanen leeg. “En van kweekvis word je ook niet vrolijk, als je ziet in welke omstandigheden die beesten worden gekweekt en wat ze te eten krijgen.” De radicale gedachte dat niemand vlees of vis zou moeten eten, heeft hij evenwel losgelaten.
“Ik heb liever dat je de middenklasse verleidt, zoals ‘Wakker Dier’ doet. Alleen door regelgeving, bewustwording en druk van consumenten worden producenten bewogen tot verandering.”
Consumentenmacht
Volgens Kelder wordt duurzaamheid daarnaast gestimuleerd als restaurants bewuster
en scherper hun inkoop doen. Naast de vermelding `biologisch´ moet ook op de kaart staan waar het product vandaan komt, waar de vis is gevangen of de koe is groot geworden.
“Alleen door consumentenmacht kun je die industrie veranderen. Op het moment dat men weigert foute vis te eten, houdt het vanzelf op.” Er wordt te weinig biologisch gegeten, vindt hij. “De consument moet bereid zijn om meer te betalen. Biologisch kost gemiddeld vijftien procent meer. De mensen die al die plofkippen eten, lijken zelf ook allemaal op plofkippen. Ik vind dat je geen recht hebt om al het dierlijk leven om ons heen te slopen.”
Geloof is kinderachtig tijdverdrijf
In gesprek dat Roeland Ensie en Eric de Rooij met Kelder hebben, komt ook het geloof aan de orde.
“Geloven is een kinderachtig, veel te serieus genomen tijdverdrijf. De Verlichting en de wetenschap zouden ons toch verder hebben moeten brengen? Het meest treurige is misschien wel dat God, Allah, of een andere Almachtige overal oprukt, ook in serieuze gremia. Vrijwel iedere brandhaard in de wereld is terug te voeren op godsdienst, waarbij vooral opvalt dat bij bijna iedere opstand of bomaanslag de fundamentalistische islam betrokken is. De onverdraagzaamheid neemt toe, geheel tegen de beschavingsidealen in. Als godsdienst een plek moet krijgen, dan graag uitsluitend in de privévertrekken van het huis en de geest.”
Overigens heeft Kelder ook tegen het atheïsme zijn bedenkingen: “Actief het bestaan van een God ontkennen, vind ik nogal een claim. Atheïsme wordt dan een geloof op zichzelf. Dat is eigenlijk een
niet-intellectuele houding, namelijk een houding waarin je geen twijfel kent.”
Human 3: Verdwalen in de voedseljungle
Human#3 (online vanaf 21 september) gaat over duurzaamheid en de rol van de mens en de natuur. De Socrateslezing 2013 wordt in november gehouden door Louise Fresco en staat in het teken van een humanistisch perspectief op duurzaam eten. In dit themanummer staat de `voedseljungle´ centraal. Want terwijl veel wat we kopen heel duurzaam lijkt, wordt het meeste grootschalig en uniform geproduceerd.
Tijd om te kiezen
Nooit eerder hebben mensen zoveel vrijheid om zelf vorm en zin te geven aan hun leven. Daarom is het juist nu belangrijk om keuzes te kunnen maken. Maar hoe doe je dat? Lees verder in themanummer van Human