“Het werk geeft betekenis aan mijn leven.”
Han van Poelje uit Middelburg is bijna veertien jaar humanistisch uitvaartbegeleider. Wat houdt het werk in en wat maakt het zo bijzonder om te doen?
‘Achter een voordeur weet je nooit wat je aantreft. Dat maakt dit werk spannend en interessant. Soms tref je één persoon, soms hele families. Het is belangrijk om binnen tien minuten een sfeer van vertrouwen te creëren. Als het vertrouwen er over en weer niet snel is, dan blijft het verhaal vaak aan de oppervlakte liggen en dat is zonde. Ik luister altijd goed naar wat er gezegd wordt, ook naar wat er tussen de regels gezegd wordt trouwens. Maar ik vul niets in. Daar moet je voor waken. En soms vertel ik iets over mezelf om een opening te bieden. Als het gesprek tussen de nabestaanden onderling moeizaam gaat, denk dan niet te snel dat er ooit een akkefietje is geweest waar ruzie over was. Laat mensen hun eigen verhaal vertellen. Het is hún toespraak. Ik maak er dan een verhaal van en spreek die uit tijdens de dienst. Na afloop hoor ik mensen zeggen: het leek net of u de persoon heeft gekend. Een mooier compliment kun je niet krijgen.’
‘Ik ben dit werk gaan doen nadat mijn eigen vrouw was overleden. Ik heb destijds haar hele afscheid gedaan en toen ik na mijn pensioen in 2010 iets in de krant las over humanistische uitvaartbegeleiders, dacht ik: dit moet ik gaan doen. Ik had er feeling voor en was al jarenlang lid van het Humanistisch Verbond. Veel mensen blijven liever weg van de dood, een uitvaart is toch altijd een droevige aangelegenheid, maar ik ervaar dat anders. Als jij kan helpen om waardig afscheid te nemen, geeft dat zin en betekenis, ook aan je eigen leven. Een uitvaart zet je aan het denken, hoe vul ik mijn eigen leven in?’
‘Natuurlijk is het soms wel eens lastig, omdat je in situaties komt waarin mensen het heel erg moeilijk hebben met elkaar. Dan ben je een soort intermediair. Elk huisje heeft zijn kruisje, zeggen ze wel eens. Maar juist in deze situaties kun je van extra betekenis zijn. Dankzij jouw aanwezigheid worden zaken uitgesproken die jarenlang onbesproken bleven binnen de familie. Als dat goed uitpakt, zijn dat mooie momenten. Wat ik ook altijd mooi vind is dat mensen herinneringen ophalen en dat ze die van elkaar niet kennen. Dat broers of zussen tegen elkaar zeggen: heb jij dát meegemaakt?’
Deel deze pagina
Meer over uitvaartbegeleiding en een betekenisvol, waardig afscheid:
Vrij denken, samen leven. Sinds 1946.
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.