Dit is mijn waarheid: Rikkert van Huisstede
Waar geloof jij stellig in? En in hoeverre ben je bereid naar de ander te luisteren en zo nodig je eigen overtuigingen bij te stellen? Vijf mensen op zoek: “De waarheid is nooit een onbeweeglijk stuk graniet.”
RIKKERT VAN HUISSTEDE (28) is theatermaker. Zijn voorstelling Boys won’t be boys is nu in het theater te zien.
”We hebben een heel beperkt beeld van mannelijkheid. Toen ik op de middelbare school zat, waren er voor jongens twee mogelijkheden: je was gay of niet. Van beide mantypes bestond een vastomlijnd beeld. Als je gekleurde kleren droeg, op een bepaalde manier praatte of een broodtrommel had, was je ‘gay’. Ik droeg destijds gele kleren en had een broodtrommel, dus het was duidelijk – voor de buitenwereld. Zelf had ik nog geen idee. Nadat ik verliefd was geworden op een jongen had de manier waarop ik eruitzag ineens toch iets te maken met mijn seksuele oriëntatie. Daarna kreeg ik een vriendin en was ik dus blijkbaar bi. Inmiddels weet ik dat je genderexpressie iets anders is dan je seksuele voorkeur, en dat die twee niet per se aan elkaar gekoppeld hoeven te zijn. Bovendien kan je seksuele voorkeur in de loop van je leven ook nog veranderen.
“ Wanneer ik op straat een jurk draag, kunnen andere mannen denken: wat zou ik graag willen wat ik nog niet durf? ”
Hoe identificeer ik mij? Wat is mijn waarheid? Daarover heb ik natuurlijk nagedacht. Ik zou kunnen zeggen: ik ben non-binair, ik doe niet mee aan dat hele genderverhaal. Ik ben gewoon niet een man. Ik denk dat ik heel ongelukkig zou zijn als ik in dat standaard mannelijke ideaalbeeld zou moeten leven. Maar eigenlijk denk ik dat veel mannen daar ongelukkig van worden. Ze hebben het gevoel dat ze niet voldoen aan de eisen die als man aan hen worden gesteld – stoer zijn, nooit je emoties tonen – en de onvrede daarover uit zich in agressie of te veel alcohol drinken. Als zo veel mannen zich ongelukkig voelen in dat hokje, kun je je afvragen of er in plaats van aan die mannen niet iets aan het hokje moet veranderen. Dus: hallo mannen, ik draag graag een jurk, maar ik hoor er ook bij! Dat zal voor sommige mannen lastig zijn, want dat zegt ook iets over hen. Als ik door in een jurk mee te doen aan De slimste mens laat zien dat je binnen het hokje ‘man’ veel meer kunt zijn dan hoe dat traditioneel wordt ingevuld, moeten andere mannen bij zichzelf te rade gaan over hoe zij dat doen. Wat zouden zij willen wat ze nog niet durven? Dat kan van alles zijn. Ik vind toevallig jurken lekker zitten en draag ze graag. Inmiddels maken ze ook deel uit van mijn activisme. Wanneer ik op straat een jurk draag, rek ik de bandbreedte van mannelijkheid wat op, zodat alle mannen zich vrijer kunnen bewegen. En als mannen veranderen, verandert de wereld mee.”
Goed verhaal?
Dit en andere journalistieke verhalen vind je in ons magazine HUMAN INC.
Tags: #human inc#Humanisme
Vrij denken, samen leven. Sinds 1946.
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.