Wie ben ik? Alexander Noordijk
Waardoor of door wie wordt je identiteit bepaald? Je kleur, je land van herkomst, je seksuele geaardheid, je voorouders, de stemmen in je hoofd? Bij wie hoor je? Wie bestempelt jou tot buitenstaander? Vijf mensen proberen de vraag te beantwoorden: wat maakt jou tot wie je bent?
Alexander van Noordwijk door Bas Losekoot
Alexander Noordijk (45) is dominee bij De Binnenwaai, een protestantse kerk in Amsterdam.
“Toen ik tijdens mijn studie theologie aan de Christelijke Hogeschool in Ede verliefd werd op een jongen, werd dat daar niet geaccepteerd. Een studiegenootje nam me mee naar huis, waar haar ouders er wel ‘iets aan konden doen’. Ik liet het maar gebeuren, ik had geen idee dat het een bijna Harry Potterachtige toestand zou worden. Die mensen lieten me op mijn knieën plaatsnemen voor de bank en vertelden dat het allemaal de schuld was van mijn voorouders, die aan hekserij hadden gedaan. Daarna pakten ze er de Bijbel bij, als een soort toverboek. Er werd met handoplegging voor mij gebeden en ze duwden me door een soort symbolisch maagdenvlies heen opdat ik opnieuw werd geboren. Na een uur zeiden ze dat ik genezen was.
“ Met handoplegging werd voor mij gebeden en ze duwden me door een symbolisch maagdenvlies heen opdat ik opnieuw werd geboren ”
Toen begon de ellende. Ik ontwikkelde wat ik ‘check-tics’ noem: voelde ik wat voor een vrouw? Of toch voor een man? Voelde ik eigenlijk wel iets? Ik wist het niet meer. Nadat ik door school ook nog eens naar een christelijke psychiater was gestuurd die constateerde dat mijn homoseksualiteit werd veroorzaakt door serotoninetekort, ben ik met de opleiding gestopt. Dit ging zo tegen mijn integriteit in, ik voelde aan alles: dit wil ik niet meer. Ik wilde zijn wie ik was. Maar het was verschrikkelijk om de navelstreng met de spiritualiteit waarin ik was opgegroeid te moeten doorknippen. Dankzij therapie ben ik afgekomen van die checktics, die het gevolg waren van de verkrachting – mag ik het zo noemen? – die ik had meegemaakt. Ik ontmoette mijn man, die uit eigen ervaring wist wat ik had meegemaakt. Ik had een goed leven, maar de kerk bleef trekken. Ik heb God nooit ergens de schuld van gegeven. Mijn lijfuitspraak is: Ik houd wel van Jezus, maar niet van al zijn kinderen. God, wat ben ik blij dat u er bent, die wel van ons allemaal houdt. Ik denk dat God dit helemaal niet zo heeft gewild. Het gaat niet om op wie je valt, het gaat om liefde. Uiteindelijk heb ik zeven jaar geleden mijn opleiding in Ede toch nog afgemaakt. De schoolleiding heeft excuses gemaakt voor wat er destijds is gebeurd. Voor mij was toen de cirkel rond. Helaas komt conversietherapie nog steeds voor in Nederland. Soms komt men er niet openlijk voor uit, maar zeggen ze dat je die homoseksuele gevoelens alleen moet onderdrukken. Maar wat voor een uitspattingen krijg je als je altijd je gevoelens onderdrukt? Iets proberen te veranderen in iemands seksuele oriëntatie vind ik een psychisch gewelddadige activiteit, en daarmee ontoelaatbaar.” <
In opdracht van het ministerie van Justitie en Veiligheid stelt het Humanistisch Verbond een code homogenezing op. Dit gebeurt in overleg met andere levensbeschouwelijke en religieuze organisaties.
Lees ook wie Maartje Duin en Peggy Bouva, Jacob Oeverbeek, Charlotte Bouwman en Samira Rafaela zeggen over wie zij zijn.
Dit artikel komt uit HUMAN INC, het journalistieke tijdschrift van het Humanistisch Verbond
Meer lezen? Er zijn twee opties:
- Word lid, dan krijg je het magazine thuisgestuurd. Lid worden kan gemakkelijk en wel hier. Je draagt dan ook gelijk bij aan een sterker, hoognodig humanistische geluid in Nederland.
- Of neem een proefexemplaar. Maak nu gebruik van de aanbieding
A list of posts
Vrij denken, samen leven. Sinds 1946.
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.