Koppige optimisten: Hille van der Kaa
Niet opgeven bij tegenslag. Mobiliseer je verbeeldingskracht en zet door. Zie mogelijkheden tot verandering, en neem anderen mee. Zo maak je het verschil als koppige optimist, net als Hille.
Hille van der Kaa (44) is COO bij Those Vegan Cowboys, een bedrijf dat plantaardige zuivel probeert te ontwikkelen die dezelfde kenmerken heeft als de dierlijke variant.
‘Als je iets voor elkaar wilt krijgen, moet je gewoon optimistisch zijn. Op voedselgebied wordt 2050 altijd gezien als een doemjaar: dan zijn we met tien miljard mensen op aarde en wordt het een probleem om al die monden te voeden. Maar het kan prima als je nu anders gaat eten en je voedsel anders gaat produceren. Nu gebruiken we 80 procent van onze landbouwgrond voor voer voor productiedieren die slechts zo’n 20 procent van de calorieën leveren die een mens nodig heeft. En op de overige 20 procent van de landbouwgrond telen we plantaardig voedsel dat direct naar mensen gaat en de rest van de calorieën levert. Dat is absurd.
Met de Cowboys maken we zuivel zonder dat hier dieren voor gebruikt hoeven te worden. Zelfde smaak, veel duurzamer. Op die manier kan de consument gewoon zijn kaas en zijn melk blijven eten en drinken zoals nu, en blijft er alsnog landbouwgrond over waarmee iets goeds gedaan kan worden voor het klimaat. Bijvoorbeeld teruggeven aan de natuur. Dat is geen droom, dat is realistisch. Het ziet ernaar uit dat het gaat lukken.
Vastberaden
Koppig zou ik mezelf niet willen noemen. Dat woord heeft voor mij een negatieve lading: er zit iets dwarsigs in, iets bozigs. Daar probeer ik juist heel erg van weg te blijven. Ik noem mezelf liever vastberaden. Ik bereik niks door boos te zijn op boeren die vasthouden aan hun tradities. Ik kan hen beter laten zien dat ze straks met onze roestvrijstalen koe, zoals wij onze kaasmaakmachine noemen, precies hetzelfde werk kunnen blijven doen, alleen zonder de aarde of de dieren te belasten.
Met de Cowboys gaan we graag bij boeren en boerencoöperaties langs. Dan voeren we vriendelijke gesprekken, niet in de verwijtende sfeer. Ik snap dat het moeilijk is om te veranderen als je al van generatie op generatie op een bepaalde manier werkt. Maar door te tonen dat het op een andere en wél toekomstbestendige manier kan, kun je angst wegnemen. Ik heb een redelijk autonoom karakter, ik voel me niet snel alleen staan in mijn opvattingen. Toch vind ik het soms lastig dat mijn omgeving totaal anders denkt over dierenleed dan ik. Daarom is het extra fijn om in mijn werk heel praktisch met in mijn ogen goede dingen bezig te zijn.
Ik heb een positief beeld van 2050, maar daarvoor moet er wel nog wel wat veranderen. Alleen maar kijken naar wat er fout gaat, zonder er een oplossing voor te bedenken en die proberen te verwezenlijken, daar schiet niemand iets mee op. Voor mij is daadkrachtig optimisme in deze tijd een morele plicht.’
Dit verhaal komt uit HUMAN INC, het magazine van het Humanistisch Verbond. Prikkelende interviews, verdiepende essays en verhalen van mensen over menselijkheid – je vindt het in HUMAN INC. Drie keer per jaar niet te missen verdieping en verlichting. Leden ontvangen het blad gratis.
Sta jij voor een vrije en humane samenleving? Voor 6 euro per maand ben je al lid. Schrijf je vandaag nog in op humanistischverbond.nl/help-mee/word-lid