Genderidentiteit: Deborah Cameron
Queer, intersekse, non-binair, een ‘echte’ man of vrouw. Vijf mensen over hun genderidentiteit: ‘Wij zijn hier, we gaan niet weg, dus accepteer ons maar.’
DEBORAH CAMERON (39) is sociaal-cultureel ondernemer.
“Als zwarte vrouw die wat steviger is, een afro draagt en uitgesproken meningen heeft, pas
ik in geen enkel hokje. Ook met daten niet. Ik pas niet in een keurslijf, ik pas in mijn eigen lijf. En dat is een fantastisch lijf: ik heb een kind kunnen dragen, ik kan doen wat ik wil. Omdat ik liefde heb voor zowel mannen als vrouwen als mensen daartussenin, identificeer ik mezelf als queer. In mijn tienertijd wist ik al dat ik niet alleen op jongens viel. Thuis werd die kant van mij niet geaccepteerd. Mijn moeder is christelijk, dus zij zei dat ik op die manier richting Sodom en Gomorrah ging. Maar het is natuurlijk niet tegen te houden. Gelukkig heb ik de ideeën die ik van huis uit meekreeg kunnen loslaten.
“ Je kunt queers niet leuk vinden, maar wij zijn hier, we gaan niet weg, dus accepteer ons maar. ”
Mijn proces van zelfliefde is een reis geweest waarin ik alle onderdelen van mezelf heb moeten leren accepteren en omarmen. Ik heb als kind seksueel misbruik meegemaakt, waardoor het voor mij extra belangrijk is om mijn seksualiteit te claimen. Wat me heeft geholpen is dat ik een tijd meesteres ben geweest in de BDSM-wereld. Door de ervaringen die ik daar opdeed, heb ik mijn eigen seksualiteit, mijn lichaam en mijn grenzen weer kunnen opeisen. Ik heb me ook een beetje kunnen bevrijden van de impact die het misbruik heeft gehad. Ik weet nu wie ik ben en wat ik wil, en vooral: wat ik niet wil. Geen polonaise aan mijn lijf, nooit. De BDSM- fase ligt nu achter me, ik heb die rol niet meer nodig.
Vorig jaar heb ik voor het eerst in het openbaar uitgesproken dat ik me als queer identificeer. Dat was naar aanleiding van een avond die ik hostte in Pakhuis De Zwijger. Daarna heb ik een post geplaatst op mijn socials waarin ik het nog eens expliciet benoemde. Dat vond ik belangrijk, ook omdat er in mijn gemeenschap helaas nog steeds een bepaalde mate van queerfobie is. Dat is een probleem. Je kunt het niet leuk vinden, maar wij zijn hier, we gaan niet weg, dus accepteer ons maar. Ik was ook trots dat ik hardop kon zeggen: dit is wie ik ben. Het voelde goed. Lastig was wel dat ik na die coming out nog nauwelijks heb kunnen daten. Tijdens de pandemie was dat onmogelijk. Ik heb wel ervaring met vrouwen, maar niet op datinggebied. Ik verheug me erop om daar nu snel verandering in te brengen.”
A list of posts
