Met de korte speelfilm Morfine maken regisseur Leon Golterman en producent Vincent de Gram zich hard voor het waardige levenseinde. Hiermee studeren ze af aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU). Voor onze site schreven ze dit blog waarin ze vertellen over de film en waarom de strijd voor een waardig levenseinde nog niet voorbij is.
Door Leon Golterman en Vincent de Gram
De strijd om een waardig levenseinde voor iedereen is nog niet gestreden. Vijftien jaar na in de invoering van de euthanasiewet worden veel psychiatrische patiënten niet geholpen. Euthanasie is nog altijd strafbaar. Verruiming van de wet voor ouderen met een voltooid leven lijkt te sneuvelen bij de kabinetsformatie.
Er is dus nog een hoop te winnen, te beginnen bij de verwijsplicht voor weigerartsen. Omdat Nederland koploper is, is ons beleid toonaangevend voor de rest van de wereld. Door het goede voorbeeld te geven, kan Nederland zich inzetten voor wereldwijde acceptatie van hulp bij zelfdoding.
Als student aan de HKU word je omringd door jongeren die midden in het leven staan. Toch wordt het recht om te sterven breed gedragen. Velen van hen hebben een opa of oma door een moeilijke laatste levensfase zien gaan en zeggen: “Voor mij hoeft dit zo niet.” Kwaliteit boven kwantiteit.
Als filmmakers zijn we altijd geïnteresseerd geweest in drama gebaseerd op waargebeurde verhalen: films op het snijpunt van fictie en journalistiek. Morfine is precies dat.
Morfine
Morfine gaat over een katholieke huisarts die ontdekt dat zijn coassistente op het punt staat een verlamde patiënt te helpen met een verborgen euthanasie. Hij staat voor een duivels dilemma: slaat hij alarm, of houdt hij hen de hand boven het hoofd? Door de kijker te verplaatsen in het hoofd van de patiënt, de coassistent en de katholieke huisarts, willen we de gevaren laten zien van een terugkeer naar euthanasie in de schaduwen.
Mevrouw Geluk
De aanleiding voor deze korte film is het verhaal van mevrouw Geluk. Zij woonde in een Zeeuws, religieus verzorgingshuis en kon door haar halfzijdige verlamming bijna niets meer. Ze besloot dat het genoeg was geweest: ze vroeg om euthanasie. Maar de gelovige directie verzette zich uit alle macht tegen haar verzoek. In een poging om haar euthanasie te blokkeren, werd zij ten onrechte wilsonbekwaam verklaard. Met een valse diagnose van dementie hield de directie haar maandenlang gevangen in haar eigen lichaam.
Dit verhaal heeft ons diep geraakt. Ik geloof dat ieder mens vrij moet zijn om zijn of haar eigen levenskeuzes te maken – ook als die levenskeuze de dood is. Een patiënt mag nooit lijden onder de geloofsovertuiging van zijn arts, verpleegkundige of verpleeghuisdirectie.
Het spanningsveld tussen geloof en zelfbeschikking is op dit punt enorm groot. Bij een katholiek verzorgingshuis in België werden artsen de toegang geweigerd, om zo een euthanasie te voorkomen. In het partijprogramma van de SGP staat dat mensen die voor het levenseinde willen kiezen “tegen zichzelf beschermd moeten worden.”
Hierdoor dwing je familie en verzorgers om het heft in eigen handen te nemen. Het gevaar van een terugkeer naar verborgen euthanasie is reëel en schadelijk voor zowel patiënten als medici.
Steun de film
Het budget voor de film wordt opgehaald door crowdfunding via Voordekunst. Wanneer 70 procent oftewel € 4200,- is opgehaald, zal de provincie Limburg ons steunen met de laatste 30 procent. Met een bijdrage kunnen we het juiste decor maken en onze camera-, geluid- en lichtsets regelen om dit verhaal eer aan te doen. In ruil daarvoor bieden we verschillende rewards aan, waaronder kaarten voor de première. Kijk op voordekunst.nl/projecten/5150
Morfine zal vertoond worden op internationale festivals, op televisie en via online kanalen – juist in landen waar euthanasie niet vanzelfsprekend is. Daarnaast maken we de film beschikbaar voor debatavonden en het onderwijs.
Foto: Still uit de promo voor de film