Direct naar de inhoud
Word lid
Jodie Ras, humanistisch geestelijk verzorger

Luisteren zonder oordelen: Jodie Ras

Type content: Nieuws Categorieën: Geestelijke verzorging Gepubliceerd op:

In Nederlandse gevangenissen zijn dertig humanistisch geestelijk verzorgers actief. Academisch geschoolde gesprekspartners. Hoe zien zij hun rol? “Bij jou voel ik me even geen bajesklant, zei hij, maar mens.” Jodie Ras over haar rol als humanistisch geestelijk verzorger binnen detentie.

“In de P.I. geef ik gedetineerden de gelegenheid om op verhaal te komen door aandachtig en betrokken te luisteren. Mijn doel is daarmee bij te dragen aan zelfreflectie en zelfinzicht, juist door hen de gelegenheid te geven gebeurtenissen en bijbehorende emoties te verwerken en vanuit een ander perspectief te bekijken. Als de emotionele lading wat verdwijnt, kan er helderheid ontstaan die nodig is om eerlijk naar het eigen handelen te kijken. Ik ben ervan overtuigd dat deze aandacht betekenis heeft, want ik krijg regelmatig terug dat gedetineerden het goede gesprek op prijs stellen waarbij, juist in die harde gevangeniswereld, even vrijuit, persoonlijk en diepgaand gesproken kan worden.

Bij jou voel ik me even geen bajesklant, zei hij, maar mens.

Ik ben humanistisch geestelijk verzorger geworden, omdat ik, naast hulpverlenen, graag wilde begrijpen wie ‘de mens’ is. Dit betekent overigens niet dat ik alleen maar empathisch ben of gedetineerden de hand boven het hoofd houd. Ik vind het nemen van verantwoordelijkheid een belangrijke waarde, ook voor de delicten die zijn gepleegd. Binnen Justitie brengt dit een lastig spanningsveld met zich mee, want als geestelijk verzorger dien ik enerzijds een band op te bouwen met de gedetineerde en tegelijkertijd wil ik aandachtig en kritisch zijn. Daar hoort ook het confronteren met de consequenties van gedrag bij, want je kunt immers niet zomaar iemand beschadigen. Daarom zit je hier.

Intern leiderschap vind ik een belangrijke humanistische waarde.

Baas over het eigen leven

Een vraag die binnen het werk opkomt is bijvoorbeeld: hoe ga je om met de verloren autonomie? Daar praat ik individueel over met gedetineerden, maar ook in groepsverband. Elke vrijdag organiseer ik een bezinningsbijeenkomst en daarbij maak ik gebruik van de jaarkalender. Op Goede Vrijdag heb ik bijvoorbeeld gesproken over verraad en wraak om de week erna het thema ‘vergeving’ te bespreken. Wat is er nodig om tot vergeving te kunnen komen? Wanneer werkt vergeving nu eigenlijk? Koningsdag grijp ik aan om te spreken over dat discipline, motivatie en doorzettingsvermogen nodig zijn om ergens echt goed in te worden en meesterschap te bereiken. Welke talenten wil jij naar een hoger plan brengen om zo, als een ware koning, misschien wel te gaan leiden door vooral dienstbaar te zijn?

Dit zijn onderwerpen die ik met gedetineerden bespreek waarbij ik vooral de nadruk leg op het ontwikkelen van intern leiderschap, voor mij een belangrijke humanistische waarde. Dat de invloeden en impact van buiten zeker erkend wordt, maar waarbij altijd gezocht wordt naar hoe jijzelf baas over het eigen leven kunt worden. Dat het handelen geen actie-reactie wordt, maar de gedetineerde zoveel mogelijk bewust en weloverwogen kiest waarbij recht wordt gedaan aan alle betrokkenen, zowel buiten én binnen detentie.”

Jodie Ras (1978) werkt als humanistisch geestelijk verzorger in een penitentiaire inrichting in Almelo. Tijdens de lockdowns in verband met corona zette zij verhalen van gedetineerden op papier. De verhalen zijn samengebracht in de bundel ‘Quarantaineverhalen uit de bajes’.

Meer over humanistisch geestelijke verzorging

Hoe moet het nu verder? Hoe ga ik hiermee om? Humanistisch geestelijk verzorgers zijn er voor álle mensen met levensvragen. En ze zijn werkzaam over het hele land.

Nicolline van der Spek
Nicolline van der Spek
Freelance journalist

Deel deze pagina

A list of posts