Een soort vrijplaats om rustig na te denken. Want een niet zelf gemaakte keuze neem je de rest van je leven met je mee, zegt Rebekka Roozendaal. Zij kan erover meepraten. Over hoe belangrijk het is zelf te kiezen en je niet te veel te laten leiden door anderen of door een schuldgevoel. Nu is ze een moeder van twee zonen van drie maanden en drie jaar en zit ze op een roze wolk. Maar op haar vijftiende zat ze op een donkere wolk.
Overweldigend
Ze was ongewenst zwanger van haar vijf jaar oudere vriend. Ze schrokken zich allebei rot. “Het was overweldigend en we konden er eigenlijk niks aan doen. Een condoom. Onhandige pubervingers. Een scherpe nagel. Ik merk dat ik meteen de neiging heb om het goed te praten, terwijl er ook mensen zijn die echt onveilig vrijen en niet zwanger worden. Na de test vloog het nieuws me naar de keel. Ik sloot me op de badkamer op en belde mijn vriend die meteen kwam. Hij zei: ‘wat je ook beslist. Ik ben er voor je.’
‘Ik voelde me opgejut’
Mijn ouders vonden ons veel te jong en stuurden aanvankelijk aan op een abortus. Maar mijn omgeving ging me te snel. Ik voelde me opgejut. Het moest mijn beslissing zijn, niet die van hen. Uiteindelijk ben ik met vriendinnen op het strand gaan wandelen om eindeloos te praten. Dat heeft me erg geholpen. Ik geloofde dat ik gelukkig kon worden met een kind, samen met mijn vriend. Maar ik gunde het ons allebei nóg meer om het niet te hoeven en elkaar de ruimte te geven om het leven te ontdekken.
Ik ben dankbaar voor mijn beslissing. Ik kon me gaan ontwikkelen, studeren, alleen op kamers en mijn eigen kracht voelen die ik weer door kan geven aan mijn kinderen nu.
Stop intimidatie bij abortusklinieken
Roep samen met ons gemeentes op bufferzones in te stellen
Alles op z’n kop
Veel professionele hulp heb ik niet gekregen. Met name na de abortus had ik dat wel gewild. Gewoon iemand die vraagt. ‘Hoe is het met jou?’ Ervoor had ik alles voor mezelf op een rij. Daarna voelde ik me hartstikke kwetsbaar en slap. Hormonaal stond alles op z’n kop. Ik lag ziek in bed en was overgeleverd aan de zorg van anderen.
Maakbaar
Ik deelde het verhaal ook niet met iedereen. Tegen mijn klasgenoten zei ik dat het een schijnzwangerschap was. Ik wilde mijn vriend en mezelf beschermen tegen de reacties van anderen. Een kind is zoiets groots, zoiets moois. Het voelt heel erg dom om zwanger te worden, zonder dat je dat gepland hebt. Terwijl ik nu denk; hoe maakbaar is het leven? In mijn omgeving zijn al veertien kinderen geboren die niet gepland waren.
Het is verschrikkelijk dat ongewenst zwanger worden nog steeds zo’n taboe is. De stille of minder stille verwijten. Het helpt de vrouwen niet, de mannen niet. Het helpt ook niet om zwangerschappen te voorkomen. Het kan echt iedereen overkomen. In alle lagen van de maatschappij.
Tijdens mijn studie aan de Universiteit voor Humanistiek sprak ik opener over mijn abortus. Ik merkte dat vrouwen me wisten te vinden met hun verhalen, hun vragen, hun twijfels. Ze dachten: ‘Rebekka heeft het zelf meegemaakt. Ze zal me niet gelijk dom vinden.’ Die openheid is belangrijk. Het delen van persoonlijke verhalen.
Het is toch een breukervaring
En goede neutrale hulp is belangrijk. Net als het Humanistisch Verbond ben ik daar een voorstander van. Dat betekent volgens mij om te beginnen dat je beide scenario’s doorneemt met je hulpverlener. Je staat in het midden en probeert je het leven met en zonder kind voor te stellen. Van daaruit kun je de beslissing maken die het beste bij jou en je leven past. Een eigen beslissing. Anders gaat dat later aan je knagen.
Neutraal
Een hulpverlener is er om naar je te luisteren, informatie te geven, dienstbaar te zijn. Die mag geen mening hebben. Die is zoals gezegd neutraal. Met alle ervaring die ik heb opgedaan, zou ik heel graag vrouwen en ook mannen willen ondersteunen. Niet alleen bij het maken van een keuze, waar ze achterstaan, maar ook om die keuze een plek in hun leven te geven.
Het is toch een breukervaring. Je draagt die keuze altijd met je mee en het kan je veranderen. Ik was een andere puber dan daarvoor. Het was voor mij een moment waarop ik heel duidelijk zelf koos wat ik met mijn leven wilde. Het maakte mij volwassener.”
Lees ons opiniestuk in NRC
Nog veel meer vind je in ons dossier over abortus
Houd de politiek scherp
Als je onbedoeld zwanger bent, moet je in alle vrijheid een keuze kunnen maken. De overheid moet die vrijheid waarborgen. Toch is de hulpverlening aan vrouwen die abortus overwegen langzaam in handen gekomen van anti-abortusorganisatie Siriz. Wil je samen met ons de politiek scherp houden? Geef een donatie of word lid.
Meer weten over het werk van Rebekka als coach bij een onbedoelde zwangerschap?
vind je op Lifestream.
Lifestream is bedoeld om inspirerende artikelen en coaching te geven bij levens- en zinvragen. Daarin zijn we niet vaag of dogmatisch, maar praktisch en persoonlijk. Het gaat namelijk om jouw leven.