Hoe kun je een enorm probleem – zoals het milieuprobleem – als eenvoudig individu aanpakken? Je kunt bijvoorbeeld aan de ‘No Impact Week’ meedoen. Maar is dat niet veel te klein? Nee, mensen maken er dan wel een rommeltje van, maar we hebben ook het vermogen om dat in te zien, schrijft Esther Wit in een blog over de No Impact Week die 10 maart van start is gegaan.
Sommigen willen de hele westerse cultuur veranderen. Onze cultuur met al zijn industrie, technologie en consumptie. Want die is te ver doorgeschoten en op te grote afstand van de natuur komen te staan. We moeten ’terug’. Terug naar iets oorspronkelijks, iets authentieks. Het zijn filosofisch gezien ‘romantici’. Ze zien de menselijke cultuur als tegengesteld aan de oospronkelijke natuur, waarbij de cultuur er slecht af komt.
Terug naar vroeger
Ik geloof niet zo in terug naar vroeger. We hebben alleen maar een toekomst. Ik geloof ook niet zo in pessimistische mens- en cultuurvisies. Wij maken er dan wel een rommeltje van, maar we hebben ook het vermogen om dat in te zien.
Maar misschien moeten we de mens wel een beetje in perspectief zien. Hem een beetje in de tijd zetten. Niet ’terug naar vroeger’ maar een beetje tijdsbesef bijbrengen.
Temple to Perspective
En laat humanistisch filosoof Alain de Botton nou precies daarvoor een gebouw hebben ontworpen! Een gebouw waarin de tijd wordt uitgebeeld. De tijd waarin de aarde bestaat (zo’n 4.6 miljard jaar) met de mens als minuscuul laagje goud. Want wij lopen hier nog maar erg kort rond, als je het in perspectief plaatst.
Temple to Perspective noemt de Botton zijn tempel. Want waarom zouden atheïsten en humanisten geen tempels kunnen maken? De Botton wil architectuur gebruiken om vanuit humanistisch perspectief belangrijke ervaringen ‘voelbaar’ te maken. Bijvoorbeeld de ervaring dat de aarde al ongelooflijk lang bestaat en wij pas heel kort.
Maar we zijn wel van goud! Juist omdat we ons zelf in perspectief kunnen zien. En juist omdat we waarde kunnen toekennen aan onze ongelooflijk oude woonplaats. Dat kan de mens, maar we moeten het natuurlijk wel waarmaken.
De tempel is nog niet gebouwd, maar het ontwerp ziet er zo uit (zie helemaal rechts op de foto ).
“This first structure is called a Temple to Perspective and is designed to get people to recover a sense of perspective on their lives, in the midst of the multiple stimuli and clutter of the modern world. The Temple to Perspective, which has been designed to be put up in the City of London, will be a black tower, whose structure represents the age of the earth, each centimetre equating to 1 million years. Measuring 46 meters in all, the tower will feature, at its base, a tiny band of gold a mere millimetre thick, standing for mankind´s time on earth.”
Eshter Wit is medewerker Visie en Beleid //bij het Humanistisch Verbond en hoofdredacteur van de Humanistische Canon.