‘De klimaatvrijplaats was voor mij een anker om richting te geven aan mijn activisme’
De Klimaatvrijplaats, wat heb je eraan? Deelneemster Vita vertelt hoe deze ‘fijne veilige baken’ haar hielp om meer richting te geven aan haar activisme. ‘Dít is wat ik voel en waar ik van aanga, dus dít is waar ik me meer op wil richten.’
Doe ik wel genoeg?
‘Mijn staat van zijn voorafgaand aan de Klimaatvrijplaats was zo ongeveer samengevat: ik had veel vrije tijd, ik stak nog nooit zoveel tijd in activisme en ik heb nog nooit zó erg het gevoel gehad dat het niet genoeg was. Ik was actief als deelnemer en organisator van acties en met allerlei ‘losse flodders’ als integrator, actietrainer en sociaal binnen de lokale Extinction Rebellion-groep. Daar kwam toen ook nog de genocide in Palestina bovenop. Ondanks dat ik naast het actievoeren nog steeds vrije tijd over had om te wandelen of te fietsen, voelde ik me schuldig dat ik eigenlijk in die tijd nog meer kon doen. Niet alleen voor de wereld of voor mezelf, ook uit een stukje loyaliteit naar mede-activisten die nog meer leken te doen dan ikzelf. Zo bleef ik me vergelijken; er zijn altijd mensen die meer doen en ik wil mijn medeactivisten ook niet in de steek laten. Het voelde nooit genoeg.’
“ Ik voelde me schuldig dat ik nog meer kon doen. ”
Ruimte om te voelen en reflecteren
‘En toen was daar de Klimaatvrijplaats. Een welkom moment om even te reflecteren op mijn actievoeren. Ik voelde een behoefte om meer rust te vinden in dat wat ik doe en tegelijkertijd een behoefte om meer te voelen. Aan de ene kant ging ik continue maar door in het activisme. Aan de andere kant leek het nooit genoeg. Zoals wanneer ik de chatberichten las van Ugandese activisten die worden gearresteerd en gemarteld omdat ze een petitie wilden overhandigen tegen aanleg van een ruim 1400km lange oliepijplijn door Uganda en Tanzania – met verwoestende gevolgen voor de mensen en natuur. Als je zoiets leest denk je, dit moet nu stoppen.’
‘De Klimaatvrijplaats heeft me nu veel meer richting gegeven. In vier bijeenkomsten waarbij ik me in een fijne veilige baken van gelijkgestemden bevond, heb ik allereerst mogen verbinden met hele fijne mensen. Mensen die delen, inspireren, spiegelen en energie geven om door te gaan met het activisme. Daarnaast duurde het even, maar in de tweede bijeenkomst ontstond er plots veel ruimte voor boosheid, verdriet en pijn. In mijn geval met betrekking op mijn Ugandese medeactivisten van de STOP EACOP campagne. Iets waar eigenlijk weinig ruimte voor lijkt te zijn binnen de klimaatbeweging, terwijl het ook een doel kan dienen. Dit was namelijk heel pijnlijk, maar gaf me ook heel duidelijk richting: dít is wat ik voel en waar ik van aanga, dus dít is waar ik me meer op wil richten.’
“ Ik kon het actievoeren op een meer gebalanceerde manier integreren als onderdeel van mijn leven. ”
‘Op die manier kreeg ik meer overzicht op dat ik zoveel verschillende dingen een beetje deed – en daardoor altijd het gevoel had tekort te schieten bij wat ik deed. Dit kostte me daardoor ook veel energie. Nu werd duidelijker wat ik zelf echt doorvoel en daarmee waar en hoe ik mijn energie en tijd wil inzetten. En dit werd ondersteund met het maken van een teeltplan: Wat heb ik nodig om op te laden? Waar zijn daarbij mijn valkuilen en obstakels? Zo kon ik het actievoeren op een meer gebalanceerde manier integreren als onderdeel van mijn leven.’
Een anker
‘De omgeving, groep en trainers in combinatie met de verschillende werkvormen zoals rituelen, visualisaties, wandelingen, momenten voor jezelf buiten of in duo’s, hebben voor mij een anker geboden om rust en richting te geven aan het activisme. Iets waar ik voor langere tijd op kan terugvallen. Ik wens het alle mensen toe die gedurende hun inzet voor de klimaattransitie verlamd zijn geraakt door de hoeveelheid ellende. Die het moeilijk vinden om te weten wanneer het genoeg is wat je doet. Die gelijkgestemden willen ontmoeten die het begrijpen. Voor mij was het een zeer dankbare ervaring.’
“ Ik wens het alle mensen toe die gedurende hun inzet voor de klimaattransitie verlamd zijn geraakt door de hoeveelheid ellende. ”
De Klimaatvrijplaats
Een kleine groep mensen zet zich vol in om klimaatverandering tegen te gaan. Zij dreigen uitgeput te raken. De Klimaatvrijplaats is er voor hen.
De Klimaatvrijplaats is een veilige omgeving waar je ondersteuning krijgt van professionele begeleiders en elkaar. Het is een plek waar je mentaal kunt opladen. Gezamenlijk ga je op zoek naar manieren om toch hoopvol te blijven, en de balans te vinden tussen je grote zorgen voor het klimaat en de verbinding met het hier en nu.
