`Het combineren van het abstracte en het figuratieve inspireert me gewoon geweldig. Dat je het leven temt, zeg maar, vertelt Eja Siepman van den Berg. Zij is de nieuwe exposant in de virtuele galerie Humanisme en kunst. De menselijke waarden zijn haar leidraad.
In 2004 ging beeldengalerij Het Depot van start in Villa Hinkeloord in Wageningen met een tentoonstelling van beelden van Eja Siepman van den Berg. In 2012 werd het uitgebreid met gebouwen die eerder bij de Wageningse universiteit in gebruik waren. `Het Depot is geen museum. Het is ook geen galerie. Het Depot is van mensen voor mensen. Daar koos men voor torso´s en fragmenten als hoofdthema´, schrijft Loek Dijkman, voorzitter van Stichting Het Depot in tijdschrift Fragment.
Abstract
Sinds september 2011 is in de villa een permanente tentoonstelling ingericht met beelden van Siepman van den Berg. In een interview dat kunsthistorica en publicist Bieke van der Mark met haar had, zegt ze: “Het combineren van het abstracte en het figuratieve inspireert me gewoon geweldig. Dat je het leven temt, zeg maar. De architectuur van het lichaam is daarbij alleen het vertrekpunt. In die zin zijn mijn beelden abstract te noemen. (…) Ik wil helemaal geen emoties uitdrukken of oproepen. Hoofd en armen laat ik weg, want die hebben een psychologische lading die ik er niet in wil hebben. Wel het sensuele. Maar dat is iets anders, dat zijn vormemoties. Een oppervlak vormgeven, dat vind ik op zichzelf al een heel warm iets.”
Klassiek en modern
“Dit werk is overduidelijk modern, ja zelfs bijna abstract te noemen, schrijft Huub Mous van het Friese centrum voor beeldende kunst Keunstwurk in het algemien-kulturel opinyblêd De Moanne.
“De verbeelding van het lichaam staat hier uitdrukkelijk niet in dienst van de verbeelding van een specifiek persoon, maar van een spel van proporties en verhoudingen, dat naast zijn herkenbare verschijningsvorm vooral een formele kwaliteit bezit. In die zin betreft het figuratieve kunst met een abstract karakter. (….) Het zijn beelden die het klassieke moment in het modernisme wat je noemt “incorporeren”. (…) Het bijzondere in het werk van Siepman van den Berg is juist het samengaan van perfectie en intimiteit.
Het lichaam treedt als beeld naar voren
Deze beelden zijn nooit bloedeloze idealiseringen, laat staan de gepolijste uiting van een klassiek schoonheidsideaal. De schoonheid is steeds op subtiele wijze aanwezig in een detail, de minieme afwijking van de symmetrie of in een kleine verstoring van het ritme. Het lichaam wordt niet verbeeld, maar treedt zelf als beeld naar voren, aldus Mous.
In het gesprek dat ik met de kunstenares had, koos ze `de mens als uitgangspunt´ als titel van dit artikel. De menselijke waarden zijn haar leidraad – de Verlichting en Spinoza inspireren haar. Toen ik met twee vriendinnen de tentoonstelling bezocht, leidde dat als vanzelf naar associaties met mensen die wij kennen. We bespraken welk beeld onze favoriet is en kozen de stoere `Venus´. Een bezoek aan Villa Hinkeloord, in één woord prachtig, is zeer aan te raden.
De deze tekst verschijnt ook op 21 juni in het Ledenblad Human
Jan Schrauwen
Eja Siepman van den Berg studeerde in 1967 af aan de Rijksacademie van Beelden Kunsten in Amsterdam en heeft sindsdien vele exposities in Nederland en België op haar naam. In 1967 kreeg zij de Prix de Rome en in 1978 de Charlotte van Pallandt-prijs.
– Website van www.ejasiepmanvandenberg.nl
– Website van Het Depot: www.hetdepot.nl
– Filmportret van de kunstenaar op de site van het Depot