“Na het inreisverbod van de Verenigde Staten was het nog wekenlang onduidelijk of ik, geboren Iraniër, het land in mocht of niet. Mijn Nederlandse paspoort ten spijt. Maar net als bij een discotheek of solliciteren bij een bedrijf: als ik niet welkom bij jou ben, door mijn uiterlijk of afkomst of wat dan ook, dan wil ik niet eens bij jou komen. Het was natuurlijk anders geweest als ik voor werk of familie naar de VS moest. Dat soort “verplichtingen” heb ik niet en kan me daarom permitteren om me van een dergelijke “afwijzing” niks aan te trekken.
Met een Nederlands paspoort sta je er nauwelijks meer bij stil dat je bijna overal kan gaan en staan waar je wil. Een paar jaar geleden ging ik naar Sierra Leone en moest ik een visum aanvragen. Ik was helemaal ontdaan. Hoe doe je dat? Terwijl voor veel andere mensen het de normaalste zaak van de wereld is om vooraf een visum aan te moeten vragen als je een ander land bezoekt.”
Het onderliggende probleem
“Voor bijna heel de wereld is het vanzelfsprekend dat als je een grens hebt, dat je die bewaakt. Waarom heb je anders een grens? Er zijn veel mensen die voor open grenzen zijn. Daar kan ik me niks bij voorstellen.
Naar mijn mening is het probleem tussen Mexico en de VS niet zozeer de muur, maar de ongelijke verhoudingen tussen die landen. Dat er nog altijd meer ongedocumenteerden vanuit Mexico naar de VS gaan dan omgekeerd, zet je aan het denken. Hè, hoe zou dát nou komen?
Bewegingsvrijheid, of het ontbreken daarvan, is een voortvloeisel van economische positie. En dat is ook niet zo gek. Bij héél véél dingen geldt: money talks. We weten het allemaal. Het is geen rocket science. Je hebt natuurlijk hier en daar een uitzondering, maar over het algemeen geldt: het gemak waarmee je kan rondreizen is een afspiegeling van de economische verhoudingen in de wereld.
Ik vind het belangrijk om me over mensenrechten in het algemeen en het recht om vrij te mogen reizen in het bijzonder uit te spreken; waar zouden we zijn zonder die basale rechten? Wat voor wereld zouden we in leven? Er is nog ontzettend veel werk te verzetten, maar het valt moeilijk te ontkennen dat in de afgelopen zeventig jaar waanzinnig veel is verbeterd. Laten we nu doorpakken!”
Ga je op vakantie?
Neem de mensenrechten dan mee op reis!
Bewegingsvrijheid is een mensenrecht. Dat moeten we beschermen. Net als de vrijheid van meningsuiting, gelijkheid, fysieke integriteit en alle andere mensenrechten. Samen met programmamaker Bahram Sadeghi vragen we deze zomer om aandacht voor de mensenrechten.
Lees je in, en kijk wat jij kan doen om de mensenrechten verder te brengen. Ga naar de campagne Vrij om te reizen.
Vrij denken, samen leven
