Deze aanhef klinkt wellicht wat provocerend, maar zal ik bespreken als een opvatting die levensbeschouwelijk van bijzondere betekenis is. De kwestie betreft het onderscheid in natuurlijke en artificiële dingen.
Een bergkristal is een natuurlijk ding, maar ook een mens reken ik tot de natuurlijke dingen. Een beeld en een robot zijn daarentegen artificiële dingen. Het onderscheid zit in de ontstaansgeschiedenis van de dingen. De ontstaansgeschiedenis van natuurlijke dingen is een mysterie dat we wetenschappelijk trachten te ontrafelen. De ontstaansgeschiedenis van artificiële dingen is echter duidelijk doordat die dingen immers producten zijn van ons bewust creatief combineren van beschikbare dingen met onze kennis over hun interacties om aldus een gesteld doel te bereiken (Prometheus). Maar mijn lichaam is als natuurding geen doelgericht product en geen goddelijk doelgerichte schepping. De mens schiep een god, een beeld….. en later een robot naar zijn gelijkenis, maar dan is de vraag waarom we nota bene god en robot zouden moeten vrezen?
Ik zal de inconsequentie illustreren dat we in onze geneeskunde de mens toch benaderen als een gecreëerd op robot gelijkend product.
– Wim van Duyl