Levenskunst en Toyisme: ‘Ik speel dus ik ben.’
– Zuidlaren

Toyisme

Dertig jaar geleden ontstond deze beweging in Emmen. Zij heeft zich inmiddels gevestigd  op het voormalige Dennenoord-terrein in Zuidlaren. De kunstwerken die in groepsverband worden gemaakt benaderen ‘serieuze onderwerpen op een speelse, maar vooral gepaste, manier’, benadrukt één van de kunstenaars in een interview in de Bühne ‘Als je het spelen verleert, wordt het leven wel erg saai’.

Waarom een bezoek aan de Toyisten?

De deelnemers aan de levenskunstgroep herkennen zich in het Toyisme.  Gedurende de vier jaar van het bestaan hebben zij op hun manier geëxperimenteerd met  wisselende werkvormen, steeds met een speels karakter.

In maart 2018 begonnen zij met vijf personen met maandelijkse middagactiviteiten rond thema’s die er toe doen. Onderwerpen die vaak persoonlijk raken, met veel ruimte voor zelfreflectie en aandacht voor elkaar. Wat doet dit thema/ de activiteit met mij, met de ander? Hoe verhoudt dit zich tot gebeurtenissen in mijn leven en… wil ik deze delen in de groep?

Tekenen, schilderen, voorlezen, gezelschapsspelen, fotograferen, collages maken, wandelen, museumbezoeken, een labyrint volgen. Dit is slechts een greep uit de speelse activiteiten waarmee wij sociale, maatschappelijke en soms persoonlijke thema’s benaderden en onze middag vulden.

Deze vier jaren kende de kleine groep een wisselende samenstelling met een vaste kern. Er is nu ruimte voor uitbreiding. Door de ateliers van de Toyisten te bezoeken willen zij geïnteresseerden in de levenskunstgroep laten ervaren wat het is om op deze manier naar levenskunst te kijken en zich ook aan te sluiten. Door samen te dwalen door de ateliers, en nieuwe werkwijzen te ontdekken kunnen wij het Toyisme én elkaar ontmoeten.  Worden we in beweging gezet?