Wie heeft ze niet: emoties, gevoelens en stemmingen! De een kan het ‘pleasen’ niet laten en vist voortdurend naar complimentjes, de ander gromt en grauwt de ganse dag. Weer een ander gaat bijkans aan zelfverwijt en verontwaardiging ten onder. En de media, politici, reclamemakers, partners, de anderen, spelen er behendig op in. Zij weten onze emoties als virtuoze violisten te bespelen.
Niet voor niets is emotie daarom een heel oud thema in de levenskunsten geweest: hoe ze de baas te blijven of in ieder geval er wijs mee om te gaan, er geen speelbal van te worden! Tot vrij recent oordeelden filosofen en theologen negatief over de menselijke emoties. Ze maakten je irrationeel, leidden tot zonden en deden je dingen doen die je als je bij zinnen zou zijn geweest, niet had gedaan. Wie slaaf is van de hartstochten is geen vrij mens, zo oordeelden zij.
Het tij is deels gekeerd. De kwalijke reuk van emoties is sinds het einde van de vorige eeuw wat verdwenen. We hebben onze emoties juist nodig om goede besluiten te nemen, zeggen psychologen en filosofen nu, ze zijn een lavende bron voor onze morele oordeelsvorming. Ze maken ons intelligent, emotioneel intelligent.
Hoe staan we als humanisten, anno nu tegenover emoties? Wat vinden wij? Moeten we ze omarmen als bron van wijsheid, of toch maar zoals de Antieken dat deden , er wat Stoïcijns tegenover staan en ze beschouwen als een bron van dwaling en dus van onwijsheid? Kortom , zijn emoties voor de humanist een vloek of een zegen?
Kosten: € 5,00 ( ter plekke te voldoen)
Aanmelding: [email protected]
Parkeerruimte: aanwezig, voor en achter het pand.