Filosofie café – Kalliope als inspiratie – Inleider: Ron Muijzer – helaas door Covid geannuleerd

Pakweg 2500 jaren filosofie vormen een vrijwel onuitputtelijke bron van inspiratie.  We roepen de hulp in van Muze Kalliope, de muze van filosofie, schrijfstift en perkamentrol, en gaan grasduinen in het rijke gebied van de filosofie en ons laten inspireren door inzichten van filosofen.

De oude Grieken gingen ervan uit dat goddelijke, eeuwige, onzichtbare ideeën rondzweefden in de werkelijkheid. De Muzen,  negen gespecialiseerde godinnen en de dochters van Zeus en Mnemosyne, hadden het beheer over deze ideeën.

Als een sterfelijke mens gebrek had aan frisse ideeën, was het verstandig om een wandeling te maken in de natuur, en oren, ogen, neus en wat ook maar wijd open te zetten. Als je geluk had, werd je dan een mooi, fris idee ingeblazen door een van de Muzen: je werd ‘geïnspireerd’, en kon weer verder, soms zelfs in een onverwachte, nieuwe richting.

Wij, moderne burgers, gaan ervan uit dat we ideeën zelf bedenken, en als we een idee ‘krijgen’, beschouwen  als privébezit. Maar in ons moderne taalgebruik klinkt het verleden door: je ‘krijgt een idee’, maar kun je iets krijgen wat niet al bestaat? En in woorden als ‘muziek’ en ‘museum’ zijn de Muzen nog duidelijk te herkennen.

Wij zijn over het algemeen meer gericht op het resultaat dan op het proces. We zijn blij met een goed idee, maar hebben vaak geen idee hoe we eraan zijn gekomen: het ‘kwam uit de lucht vallen’ of ‘borrelde op’. En ook bij ons spelen muziek, geschiedenis, poëzie, en wat dies meer zij, de werkterreinen van de afzonderlijke Muzen, nog een belangrijke rol bij inspiratieprocessen.

De onsterfelijke Muzen zijn niet dood, maar ze zijn wellicht met hun tijd meegegaan en van gedaante veranderd.

We gaan op zoek naar hun inspiratie. En we gaan goed opletten hoe we geïnspireerd worden, want hoe meer inzicht je hebt in hoe dingen werken, hoe groter de kans dat je stuurman kunt worden van je eigen schip (vrij naar Nietzsche).