Yvonne (45) werd lastiggevallen door anti-abortusdemonstranten. “Ongewenst zwangere vrouwen worden onvoldoende beschermd.”
“In de volksmond zeggen we dat iemand een abortus laat plegen. Plegen, alsof het een misdrijf is. Ook ik gebruikte onbewust het woord. Maar sinds mijn abortus ben ik er anders over gaan denken. Waarom noemen we het zo? Het was alsof ik iets slechts deed waar ik maar beter mijn mond over kon houden.
Mijn abortus was een emotioneel zwaar besluit. Ik wist niet dat ik zwanger was. Per toeval werd het ontdekt. Vanwege pijnklachten kwam ik in 2015 bij de gynaecoloog terecht. Ik had al twee maanden niet gemenstrueerd maar maakte mij daarover geen zorgen. Ik wist dat ik onvruchtbaar was. Een jarenlange fertiliteitsbehandeling om toch zwanger te kunnen raken, mocht niet baten. Op mijn 37ste besloot ik ermee te stoppen. Het was genoeg. Ik was uitgeput. Ik pakte mijn leven op.
Het nieuws dat ik toch zwanger bleek te zijn, was niet te bevatten. Ik had alles afgesloten en ik had mijn leven ingericht op geen kinderen. Ik bleef bij mijn standpunt: het was te laat. Hoe ongelofelijk pijnlijk dat ook was.
Laat god naar je echo kijken
Buiten de abortuskliniek stonden er na afloop demonstranten. Met spandoeken als: ‘laat god naar je echo kijken’. Wie waren deze mensen? Nog nooit heb ik gevochten, maar de demonstranten maakten zoveel in me los dat ik bijna op de vuist ging. Dat moment doet nog altijd pijn. Opnieuw werd ik erop gewezen dat abortus slecht is.
Toch ben ik de dag na de behandeling meteen weer gaan werken. Ik dacht: als ik net doe alsof er niets is gebeurd, gewoon doorga, dan komt alles goed. Het liep anders. De schaamte werd groter en woede begon zich op te stapelen.
De demonstratie heb ik ervaren als een agressieve aanval. Vrijheid van meningsuiting? Als je wilt demonstreren, ga dan naar de plek waar de wetten worden gemaakt. Ga naar Den Haag en laat vrouwen zoals ik met rust. Het is een kwetsbaar moment. Je bent al het zwarte schaap van de maatschappij.
Ongewenst zwangere vrouwen worden onvoldoende beschermd. Voor een abortus kun je niet in een ziekenhuis terecht, maar moet je naar een speciale abortuskliniek. Waar demonstranten staan. Waar op mijn schuldgevoel wordt gehamerd. In een maatschappij waar over dit onderwerp wordt gesproken als een criminele handeling.
Ik hoop dat de demonstraties bij abortusklinieken ophouden. Vrouwen mogen niet langer lastig worden gevallen. En ik hoop dat we ons bewust worden van ons taalgebruik. We spreken over abortus als een misdrijf terwijl het in werkelijkheid voor vrouwen een pijnlijke en emotionele ervaring is. We moeten op zoek naar een nieuwe taal. Een die steunt biedt in plaats van verbiedt.”
Het verhaal van Yvonne verscheen eerder op tijdschrift Lover.
Yvonne in actie
Geïnspireerd door onze campagne heeft Yvonne contact gezocht met het Eindhovens Dagblad en de burgemeester van Eindhoven. Het leverde haar (en ons!) een groot artikel in de krant op over intimidatie bij de abortuskliniek én een gesprek op het stadhuis. Dankzij Yvonne staat deze kwestie hoog op de politieke agenda in Eindhoven.
Ook iets willen betekenen? Mail ons: [email protected]
Tags: #bufferzones #intimidatie #mijnabortus #taboe
Vrij denken, samen leven. Sinds 1946.
Blijf op de hoogte van acties voor een menselijker samenleving, inspirerend nieuws en evenementen.