Eva de Goeij (1991) werd door een anti-abortusdemonstrant belaagd. “De intimidatie maakte me strijdlustig: ik wil dit veranderen.”
“Eind vorig jaar was ik ineens zwanger. Ik was er helemaal niet aan toe om een kind op te voeden, dus besloot ik een abortus te laten doen. Ik heb geen spijt van mijn keuze. Ik ben best een openhartig persoon, maar heb destijds aan weinig mensen verteld over mijn abortus. Mijn vriend was erbij toen ik de zwangerschapstest deed, dus hij wist ervan. Mijn moeder is meegegaan naar de kliniek. Voor de rest wist bijna niemand het. Dat kwam deels door schaamte, maar voor mijn gevoel had het ook een functie: ik kon zo op een integere manier zelf bepalen wat ik wilde doen. Ik ben superblij dat ik de keuze voor abortus heb gemaakt. Het was wel spannend en een kwetsbare periode.
Publiekelijk ervoor uit komen dat je abortus hebt laten uitvoeren, dat doen maar weinig mensen. Ik heb er lang over getwijfeld en toch besloten om er openlijk over te spreken, met name om het taboe op abortus te doorbreken. Ik dacht: als zélfs ik, terwijl ik uit een vrij nest kom met liberale ouders, me zo schaam en dom en rot voel over dat ik ongewenst zwanger ben, dan hebben we zeker nog een weg te gaan. In de kliniek zag ik veel vrouwen met een migrantenachtergrond, en veel jonge vrouwen – echt jonger dan 18 jaar. Zonder steun. Mijn hart brak voor hen. Wederom: als ik me al kwetsbaar voelde, kun je nagaan hoe het voelt als je niemand om je heen hebt die je keuze ondersteunt.
“ Hij schreeuwde naar mij: ‘Het is moord, je gaat naar de hel! Het is moord, je gaat naar de hel!’ Ik was verbijsterd. Ik kon het niet geloven. ”
Ook vind ik het belangrijk om mijn positieve ervaring met de abortuszorg te delen. Er gaan zoveel horrorverhalen rond. Ik ben enorm dankbaar voor hoe ik ben begeleid: ik heb de ruimte gevoeld om te twijfelen en dat vond ik zó waardevol. Vier verschillende ervaren hulpverleners in de kliniek hebben met me meegedacht en me bevraagd over de motivatie van mijn keuze. Het voelde alsof er zorgvuldig met mijn keuze werd omgegaan: ik was echt trots op de abortuszorg die we in Nederland bieden op dat moment.
Daarbij komt dat ik een een anti-abortus demonstrant ben tegengekomen bij de na-echo. Hij stond voor de kliniek met een bord met daarop: ‘Jesus is Lord’. Hij schreeuwde naar mij: ‘Het is moord, je gaat naar de hel! Het is moord, je gaat naar de hel!’ Ik was verbijsterd. Ik kon het niet geloven. Ik reageerde: ‘Bepaal dat niet voor mij, bepaal dat voor jezelf’, en ben daarna direct de kliniek ingegaan. Toen ik binnen was, zei ik tegen de medewerkers dat er iemand buiten stond. Al die kwetsbare meisjes daarbinnen…
Ik werd er verdrietig, boos en strijdlustig van, maar ik kan me ook voorstellen dat mensen er veel gevoeliger voor zijn dan ik en bijvoorbeeld eerder naar binnen keren en extra veel gêne voelen. De kliniekmedewerkers kenden de demonstrant, hij stond er blijkbaar heel vaak. Ze konden er niks aan doen zeiden ze, wegens vrijheid van meningsuiting en het demonstratierecht.
Ik kwam erachter dat de intimidatie die ik had meegemaakt onderdeel was van een groter fenomeen. Er is een ondergrondse opkomst van de anti-abortusbeweging, of anders gezegd: de anti-choicebeweging. De intimidatie maakte me strijdlustig: ik wil dit veranderen. Mensen die begeleiding willen, wil ik support kunnen bieden. Als woordvoerder van de Bovengrondse spreek ik me uit over onze ‘abortusbuddy’-actie. Samen met het Humanistisch Verbond roepen we mensen op zich vrijwillig in te zetten als buddies van vrouwen die naar klinieken gaan, om hen te beschermen tegen demonstranten. We zijn nu druk bezig met het opzetten van pilots. De eerste gaat plaatsvinden in Rotterdam. We hebben meer dan 3100 aanmeldingen nu!
Toen ik voor mijn abortus uitkwam waren de meeste reacties uit mijn omgeving gelukkig heel positief. Mensen vinden het voornamelijk dapper en moedig. Dat geeft voor mij aan hoe erg er nog een taboe op ligt. Blijkbaar zien mensen het als iets wat je niet deelt, uit angst of schaamte.”
Waarom maken wij ons druk over het abortusklimaat in Nederland?
In Nederland is toch alles rond abortus goed geregeld? Wat betreft wetgeving zeker, maar ook hier proberen conservatieve krachten de abortuspraktijk in een negatief daglicht te plaatsen. Zij zijn volledig gericht op het terugdraaien van verworven vrijheden en rechten. Lees in ons abortusdossier wat we doen om de vrije keuze te beschermen.
Tags:#mijnabortus